“ถ้าผมอยากจะให้เขาเองล่ะ คุณเกี่ยวอะไรด้วย?” ธนาไม่เคยเรียกตัวเองว่าพี่กับเกวลินและน้ำฟ้า เขาเว้นระยะห่างกับผู้หญิงสองคนนี้เสมอมา
“แต่...แต่ทักษพรจะหลอกพี่นานะคะ ลูกเขาก็มีแล้ว แถมยังไม่รู้ด้วยว่าพ่อเป็นใคร? ผู้หญิงไม่รู้หัวนอนปลายเท้าแบบนี้ คงหวังแต่เงินจากพี่นาเท่านั้นล่ะค่ะ”
“ผมอยากให้เขาหวัง ผมอยากให้เงินเขา อยากเลี้ยงลูกช่วยเขา คนอื่นไม่มีสิทธิ์จะมายุ่ง เรื่องของทักษพร คุณแม่กับน้องผมรู้ดี”
ธเนศลุกขึ้น ยิ้มเยาะเกวลิน “ผมว่าคุณเลิกยุ่งกับครอบครัวพี่ชายผมเถอะ ทักษพรเป็นพี่สะใภ้ผม และน้องพืชก็เป็นหลานของผม”
คนในงานตกตะลึง ทีแรกทุกคนต่างคิดว่าทักษพรน่าจะเป็นฝ่ายอับอายจนไม่กล้าสู้หน้า แต่ทั้งธนาและธเนศต่างออกมารับหน้าแทน
“ใช่ เกวลิน หนูผักเป็นลูกสะใภ้ของฉัน และน้องพืชก็เป็นหลานย่าด้วย” คุณภัสราลุกขึ้น หันไปมองหน้าเด็กชายธนาธิปที่ทักษพรอุ้มอยู่ “ตาเนศไปอุ้มหลานช่วยหนูผักหน่อย”
“ครับ ค
