บทที่ 16 ผู้ชายบำเรอ

1437 คำ

วิษณุมองดูลูกพี่ตัวเองที่ยืนลับๆ ล่อๆ อยู่หน้าร้านยาเล็กๆ ตรงทางออกโรงแรมด้วยความประหลาดใจ เขาคิดจะมาซื้อยาแก้ไอสักหน่อยแต่คาดไม่ถึงว่าณัฐวุฒิจะไม่สบาย “พี่ณัฐ เป็นหวัดเหมือนกันเหรอ?” คนถูกทักหน้าเหวอ เขาอุตส่าห์มองซ้ายมองขวาและคิดว่าตัวเองรอบคอบมากแล้ว ดันมาเจอลูกน้องที่จู่ๆ ก็โผล่มา วิษณุเห็นท่าทางเลิ่กลั่กของณัฐวุฒิก็หัวเราะ “ไม่ต้องอายน่าพี่ณัฐ แค่เป็นหวัด คนแข็งแกร่งอย่างพี่ ป่วยบ้างก็ได้ ไม่ต้องปิดบังผมหรอก” “เออๆ แกจะซื้อยาอะไรก็รีบซื้อแล้วก็ไปซะ” วิษณุหัวเราะหึๆ รีบจ่ายเงินแล้วรับยา เภสัชกรหญิงเห็นสีหน้าผิดปกติของชายหนุ่มหล่อเหลาตรงหน้าก็เลิกคิ้วทำตาโต “ว่ายังไงคะ? ยืนอยู่ในร้านนานแล้วนะ ตกลงไม่สบายเป็นอะไรกันแน่?” “คือว่าผม....” ชายหนุ่มมีสีหน้าลำบากใจ “คุณเป็นโรคภายในใช่ไหมคะ?” เขาส่ายหน้า เภสัชกรผงะ เธอไม่ได้ว่างพอจะมาเล่นเกมทายโรคกับเขา “แล้วตกลงคุณเป็นอะไรล่ะคะ?” “ผ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม