ฉลามไม่เคยรัก (07) ติดใจใครไม่นาน
993 คำ
วันต่อมา
ขายาวภายใต้กางเกงยีนส์แบรนด์ดังหยุดการเคลื่อนไหวในยามที่ดวงตาคมกริบประสานเข้ากับร่างเล็กของคนบางคนที่ออกมาจากห้องน้ำหญิงพร้อมเพื่อนอีกคน
วันนี้ขนมน่ารักเข้าตาในแบบที่หาที่ติไม่ได้ เกาะอกสีดำรัดส่วนบนปกปิดหน้าอกขนาดพอดีตัวที่มองแว๊บเดียวก็รู้ว่าเป็นของแท้แม้ให้แม่แน่ๆ ด้านล่างเป็นกางเกงยีนส์สีซีดขากระดิ่งเข้ารูปจนเห็นหุ่นที่โคตรจะตรงสเปค ใบหน้าจิ้มลิ้มถูกแต้มด้วยเครื่องสำอางจนเวลาที่ถูกเติมเต็มด้วยรอยยิ้มก็ยิ่งทำให้ละสายตาแทบไม่ไหว
คนปลอมๆ ที่ควงกันแบบเล่นๆ นี่ก็เข้าตาฉิบหายเลย!
“ไอ้หลาม!” เสียงลีโอร้องขึ้นในจังหวะที่จบเพลงพอดี และเป็นจังหวะที่ขนมมองมาที่คนตัวสูงเพราะคิดว่าน่าจะได้ยินชื่อที่คุ้นหูพอดีเช่นกัน
ฉลามยิ้มให้คนตัวเล็กที่วันนี้แทบจะเป็นตัวตึงที่สวยที่สุดในผับ ถึงภาพวันนั้นที่เธอควงผู้ชายขึ้นคอนโดด้วยกันมันจะยังติดตาแต่มันก็ไม่ได้ลดความตื่นเต้นเล็กๆ ที่อยากลองเอาชนะนั่นได้ เอาจริงๆ มันอาจจะมากขึ้นด้วยซ้ำไป
ไหนๆ เธอก็มีคนที่แอบกินกันอยู่ แบ่งกูสักคนจะเป็นไรไป!
“ไปรอที่โต๊ะก่อนเดี๋ยวฉันตามไป” ขนมบอกเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนเธอหันมามองที่เขาเล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินออกไปรอดีๆ
“วันนี้วันดีนะเนี่ย ได้เจออีกแล้ว”
“หนูเจอพี่ออกบ่อยไหม เดี๋ยวนะ เมื่อกี้หนูเห็นมีผู้หญิงเดินออกมาจากห้องน้ำชาย อย่าบอกนะว่า…” ขนมอยากจะปล่อยผ่าน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นผู้หญิงเดินออกมาจากห้องน้ำชาย แต่ที่ต้องตั้งประเด็นขึ้นเพราะเสือผู้หญิงที่ยืนตรงหน้าเธอตอนนี้นี่แหละ
เรื่องของเขาดังใช่เล่น ถามเพราะมันก็อาจจะเป็นไปได้
“อือ แก้เบื่ออ่ะ” คนตัวโตไหวไหล่และเผลอมองสำรวจคนตรงหน้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ ต้องให้พูดไหมว่าอยากตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้เพิ่งจะปล่อยน้ำ อึดอัดมาทั้งคืนเพราะเธอเลย
“ทำไปได้ นี่มันไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัวนะ”
“จะบอกว่าเราไม่เคย?” คนถูกถามมองค้อนก่อนตั้งท่าจะเดินหนี ฉลามขำเบาๆ ก่อนจะคว้ามือเรียวเอาไว้ก่อน
“โทษทีๆ พี่ก็แค่เห็นว่าใครๆ ก็ทำกัน”
“ตัวเองทำ ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นเขาจะทำด้วยไง”
“เขาเสนอ พี่ก็เลยสนอง พี่ไม่ชอบขัดใจใคร ไม่อยากทำให้ใครเสียใจด้วยอ่ะดิ” ขนมกรอกตาไปมาตอบรับคำตอบที่โคตรเข้าข้างตัวเองจากนั้นก็แกะมือหนาออกห่างจากมือของตัวเอง
“มากับใครอ่ะ”
“เพื่อนค่ะ ว่าจะแยกย้ายแล้วแหละไม่อยากอยู่ดึกมาก”
“วันนี้ให้พี่ไปส่งไหม”
“ไม่ดีกว่า หนูว่าหนูกลับเองดีกว่าเยอะเลย”
“อะไรเนี่ย กลัวพี่?” ฉลามโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เมื่อถาม และคนที่ถูกรุกล้ำก็ถอยหลังทันทีเลยเช่นกัน
“เจอกันเวลาจำเป็นอย่างเดียวดีกว่า หนูขอตัวนะเดี๋ยวเพื่อนรอนาน” คนไม่หลงกลผู้ชายง่ายๆ ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร จากนั้นก็รีบผละออกมาจากคนตัวสูงทันที
“…อะไรกันครับเพื่อน กูเห็นนะว่ามึงวอแวน้องคนนั้นและมองตามตาเป็นประกายเลย นี่ยังไม่มีวี่แววว่าจะเบื่ออีกเหรอวะ” ลีโอถามออกมาตรงๆ เพราะแอบเห็นอยู่บ่อยๆ ว่าไอ้เสือที่ชอบมีเหยื่อวิ่งเข้ามาหามองสาวคนหนึ่งที่คุ้นๆ ว่าเป็นเด็กของมันเอง
ขนมคือหนึ่งในบรรดาผู้หญิงที่อยู่ในสต็อกของฉลาม มันก็เคยควงมาให้เห็นแหละ มันทำสำเร็จที่จีบตัวตึงมาควงได้ แต่ที่แปลกไปคือทำไมมันถึงไม่มีวี่แววว่าจะทิ้งเด็กคนนี้สักที
“มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบทำร้ายความรู้สึกของใคร”
“ขี้โม้ฉิบหาย คนไหนที่มึงเบื่อมึงก็เทแหละ อย่ามาทำเป็นปากดี”
“กูเห็นด้วยกับลีโอ มึงน่ะมันร้ายลึก จะมาโกหกพวกกูมอมเหล้ากูก่อนกูถึงจะเชื่อมึง” ติณห์สมทบพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา
ใครไม่รู้แต่พวกเขารู้ ฉลามน่ะร้ายแค่ไหนอย่าให้ต้องบรรยาย ภายนอกอาจจะดูใจดีขี้สงสาร คนอย่างมันถ้าไม่เอาแล้วอะไรจะรั้งให้มันใจดีได้อีก อย่าให้มันได้เบื่อ แค่หางตามันก็ยังไม่มอง
“เด็กนั่นแค่ยังไม่ทำให้กูอารมณ์เสีย”
“อ้อ น้องยังเป็นเด็กดีของพี่หลามว่างั้น?”
เด็กดีของไอ้หลามที่ไหน ของไอ้เสี่ยเมื่อวานนั่นต่างหากล่ะ!
เหอะ! แก่กว่ากูแต่เสือกได้ของดีๆ ไปแดก เสียระบบฉิบหายเลย!
“ก็เอาเป็นว่าถ้ากูยังไม่เบื่อกูก็จะยังเก็บไว้ใกล้ตัวถูกปะ”
“หึ! แต่กูว่าน้องไม่ค่อยสนใจมึงนะ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็จะเอาแต่ทอดสะพาน อยากมานั่งตักจนมึงต้องลากกลับไปสังหารโหดที่เตียง แต่ขนมไม่เห็นสนใจมึงเลย น้องไม่มองมาทางมึงด้วยซ้ำ”
“เออจริง เท่าที่เห็น มีแต่มึงอ่ะที่มอง ขนาดน้องนั่งหันหลังให้มึงยังมองเลย สงสัยคนนี้จะนานกว่าคนที่ผ่านๆ มา”
“หึ! แต่กูว่าไม่นะ คนอย่างกูติดใจใครไม่นานหรอก คนนี้ก็คงเหมือนๆ กัน”
————————-
อมพระมาพูดยังไม่อยากจะเชื่อเล๊ยยยย
- ผู้เขียน
