"อย่าแกล้งน้องอีกนะ"
แม่คาดโทษลูกชายอีกครั้งตอนที่ขับพามาส่งที่บ้าน บ้านแม่ไม่ใหญ่มาก เป็นบ้านชั้นเดียวเหมือนบ้านของพี่คิงเลย โทนสีขาวสบายตา มีการออกแบบชุดผ้าแพรติดอยู่หน้าบ้านให้รู้ว่าแม่รับงานพวกนี้เป็นหลัก
และเท่าที่ได้คุยกับแม่
ทำให้เธอรู้ว่าพวกเขามีกันอยู่แค่สองคน
ใช่...ฟังไม่ผิดว่าแม่กับพี่คิงมีกันอยู่แค่นี้ เพราะหลังจากหย่ากับพ่อไป แม่ก็หอบลูกชายไปอยู่กับป้าที่บอสตัน พอป้าเสียเเม่ก็ต้องดิ้นรนเลี้ยงลูกตัวคนเดียว และเเม่เป็นสาวไทยที่ไม่คิดจะแต่งงานใหม่ ครั้นจะให้เลี้ยงลูกชายด้วยน้ำพักน้ำแรงเพียงคนเดียวที่บอสตันก็ดูจะเป็นเรื่องยาก เลยพากันกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่นี่
แต่ที่เธอเอะใจคือ ทำไมพ่อของพี่คิงถึงไม่ยื่นมือมาช่วยฝั่งนี้บ้าง เธอไม่อยากเปรียบเทียบแต่ชีวิตไอ้คิมกับพี่คิงต่างกันลิบลับ ถึงฝั่งนี้จะไปอยู่ต่างประเทศแต่ใช่ว่าทุกคนที่ไปจะกินหรูอยู่สบายกันทุกคน
ในเมื่อพี่คิงก็ลูก ไอ้คิ
