ตลาดนัดกลางคืน
“คนเยอะชะมัด”
เปรี้ยวเดินนำและจับมือคนตัวสูงให้เดินตามไปด้วย สิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดสำหรับเขา ไม่ใช่ตลอดนัดหรือผู้คนมากมาย แต่เป็นการแสดงออกของเธอต่างหาก
“แวะดื่มน้ำลำไยสักหน่อยไหม?”
เปรี้ยวหันมาถามเขา แล้วชี้ไปที่ร้านเหล้า
“น้ำลำไยหรือเหล้า”
“ลำไย~” ยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ไม่เอา ไม่ให้ดื่มเหล้า”
“โห่~ งั้นขอไปเต้นได้ไหม?”
“ไม่ได้ ถ้าอยากเต้นก็กลับไปเต้นที่บ้าน”
“ไม่เอา เต้นที่บ้านมันไม่มันส์~”
“อยากมันส์ไหมล่ะ เดี๋ยวจัดให้”
เขาพูดพลางบีบแก้มนุ่มนิ่มเข้าหากัน
“ไอ๋เอ๋า”
เธอดึงมือหนาออกจากพวงแก้มแล้วเลี้ยวไปอีกทางเพื่อซื้อน้ำลำไยจริง ๆ ตลาดนัดก็คือตลาดนัด มีของกินปะปนกับของใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของวัยรุ่น และที่ดังกระหึ่มทั่วทั้งตลาดคือเสียงเพลงจากร้านเหล้ารอบสารทิศ
“ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจเลย”
เสียงทุ้มเข้มบอกก่อนจะกระชับเอวบอบบางให้เขยิบเข้ามาแนบชิดลำตัว ไม่ให้เข้าไ
