จากวันนั้น..เมฆก็ไม่ค่อยกลับมานอนที่บ้าน กลับบ้างไม่กลับบ้าง กลับมาก็สลบเหมือดหลับเหมือนไปอดหลับอดนอนมาจากไหน ไหมจึงเป็นฝ่ายน้อยใจและงอนเขาบ้าง ช่วงนี้ไหมถ่ายละครวันเว้นวัน เลิกกองตามปกติ แต่เมฆกลับบ้านบ้างไม่กลับบ้าง แถมเขายังไม่บอกเธออีกว่าจะไปไหนทำอะไร บางคืนเมฆก็หายไปทั้งคืน เขากลับมาก็ทำหน้าเคร่งเครียดไม่พูดไม่จา
“คนอะไรงอนไม่มีเหตุผล แล้วยังทำให้คนอื่นเค้าไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนไปด้วย หายไปไหนทำอะไรก็ไม่ยอมบอก” ไหมนั่งพิงหัวเตียงบ่นพึมพำออกมาเบาๆ อย่างรู้สึกเป็นห่วง เธอคิดว่าเมฆยังงอนเธอเรื่องถ่ายละคร จนเธอนอนไม่หลับจึงลงมาชั้นล่างเพื่อจะหาน้ำผลไม้ดื่ม
“อ้าว..หนูไหม นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอลูก” ดารณีเห็นไหมลงมาก็เอ่ยถาม
“เอ่อ..ค่ะแม่”
“แม่ก็นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอคะ”
“จ้ะ..ตอนแม่แต่งงานกับพ่อเขาใหม่ๆนะ แม่ก็เป็นแบบนี้แหล่ะ เป็นห่วงพ่อเขาสารพัดกลัวว่าเขาจะบาดเจ็บหรือเป็นอะไร แต
