ทานตะวัน Talk
เวลา 12.40 น. @แผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง
ฉันนั่งฟังหมอลินทร์คุยกับภรรยาตัวน้อยของเขา คำเอ่ยเรียกคนรักของเขาที่มักจะเรียกแบบนี้ให้ฉันได้ยินเป็นประจำเวลาพูดถึงเธอคนนั้น
ความจริงฉันก็ไม่ได้อยากนั่งฟังหมอลินทร์คุยโทรศัพท์กับภรรยาของเขาหรอก แต่ที่ฉันนั่งอยู่เพราะฉันรอคุยถึงเคสคนไข้ที่เพิ่งตรวจไปก่อนจะมาทานข้าวเที่ยงกัน แล้วช่วงจังหวะที่ฉันนั่งลงกำลังจะเอ่ยถาม หมอลินทร์ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเบอร์เสียก่อน ทำให้ฉันไม่กล้าที่จะเอ่ยถามออกไปและไม่แน่ใจว่าถ้าลุกขึ้นไปจะดูเป็นการเสียมารยาทหรือไม่ ฉันจึงต้องนั่งเงียบๆ ทำเหมือนไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น และรอจนกว่าเขาจะคุยโทรศัพท์เสร็จ
"หมอลินทร์ว่าเคสนี้เป็นยังไงบ้างคะ" ฉันเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าได้วางสายจากการคุยสนทนากับภรรยาของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ครับ" เขาเงยหน้าขึ้นมาหลังจากที่เก็บโทรศัพท์มือถือลงในเสื้อก
