เวลาต่อมา @บนรถ
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ภรรยาตัวน้อยของพี่ ยังคิดมากอยู่อีกเหรอ" กลินทร์หันไปมองภรรยาตัวน้อยที่สายตาของเธอยังคงจดจ้องมองแต่แหวนบนนิ้วนางข้างซ้ายด้วยสีหน้าที่บ่งบอกถึงความวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด
"มันเหมือนเป็นลาง" โซ่ทองพูดออกมาเบาๆ โดยที่นิ้วมือข้างขวายังคงลูบแหวนที่นิ้วนางอย่างคนมีอาการเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด
"ไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมากนะครับ" กลินทร์เอื้อมมือข้างซ้ายมากุมมือข้างขวาของภรรยาตัวน้อยไว้เพื่อปลอบใจเธอที่ยังมีอาการเหม่อลอยจนน่าเป็นห่วง
"ค่ะ" โซ่ทองหันหน้าไปตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาพร้อมยิ้มให้บางๆ แต่ภายในใจไม่ได้เลิกคิดกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นก่อนหน้านี้เลยสักนิด
แล้วอยู่ๆคำพูดของเหล่าผู้ใหญ่ที่พูดถึงเรื่องแหวนแต่งงานในวันงานแต่งงานของเธอและสามีเมื่อ 6 ปีก่อนก็แว่วเข้ามาในหัว ซึ่งตอนนั้นเธอยังเป็นเจ้าสาวที่เด็กอยู่มาก ในบทสนทนาของเหล่าผู้ใหญ่ที่เป็นห
