“ถอดเสื้อผ้าออก ผมจำเป็นต้องดูสัดส่วนของคุณก่อนเริ่มงานคืนนี้”
อะไรนะ!?
เขาเคยเห็นร่างกายของเธอมาหมดแล้วก็จริงแต่การจะให้เธอแก้ผ้าให้ดูตรงนี้ ตอนนี้ เป็นใครก็ต้องตกใจทั้งนั้น
“ผมบอกให้คุณถอดเสื้อผ้า ทำไม ทำไม่ได้เหรอ?” พิธาเอียงใบหน้าเล็กน้อยขณะทิ้งตัวไปกับโซฟามองหญิงสาวด้วยความใจเย็น การให้เขาดูร่างกายของเธอได้ทุกเมื่อถือว่าเป็นหนึ่งในข้อตกลง
“ทำได้ค่ะ” เจ้าของใบหน้าหวานตอบเสียงเบาก่อนจะค่อยๆ ลงมือปลดเดรสสายเดี่ยวตัวสั้นออกจากร่างกาย ไม่กี่วินาทีต่อมาก็เผยให้เห็นบราเซียลายลูกไม้สองชิ้นที่ยังปกปิดส่วนอวบอูมของหญิงสาว
รูปร่างกำลังพอเหมาะไม่อ้วนแต่ก็ไม่ผอมจนเกินงาม ผิวพรรณขาวเนียนไปทั้งตัวทุกอย่างบ่งบอกว่าอัจจิมาดูแลตัวเองเป็นอย่างดี
ลำคอของศัลยแพทย์หนุ่มแห้งผาก ไม่สามารถละสายตาจากความงดงามเบื้องหน้าได้สักวินาทีเดียว เขามองเธออย่างนึกถูกใจอยู่ลึก ๆ
ยิ่งคิดไปถึงค่ำคืนนั้น เขาก็แทบอยา
