เขามาเพื่อล่าเหยื่อ และอัจจิมาก็คือเหยื่อโอชะชิ้นโต
แต่ไม่อยากให้สถานการณ์แย่ไปกว่านี้ ดังนั้นเรื่องที่ถูกเธอตบหน้าวันนี้เขาจะไม่ถือสาเอาความ เพราะบางครั้งเหยื่อบางตัวก็ต้องมีชั้นเชิงในการไล่ล่า
“ดื่มมาเยอะเหรอ” พิธาสังเกตเห็นอาการตั้งแต่เธอเดินเข้ามา ตอนแรกว่าจะไม่พูดถึงแต่สุดท้ายก็ถามออกไปจนได้
“นิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ ฉันยังดื่มเป็นเพื่อนคุณได้สบาย” มือเรียวเล็กส่งแก้วทรงสวยให้ชายหนุ่ม เจ้าตัวรับจากมือเธอไปแล้วกระดกลงคอรวดเดียว
“คุณคงจะคอแข็งมากสินะคะ” แค่อยากหาเรื่องชวนคุย โดยที่เธอคิดไม่ถึงว่าคนร้ายกาจจะถือเอาคำพูดของเธอรื้อฟื้นเรื่องในคืนนั้น
“แข็งแค่ไหน คืนนั้นคุณก็พิสูจน์ไปแล้วไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มดึงร่างบางเข้ามาแนบชิดอีกครั้ง ใบหน้าคมคายก้มลงไปหากลิ่นกายสาว ก่อนจะจัดการรวบมือเล็กทั้งสองเพื่อให้อัจจิมาหมดทางหนีทีไล่
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันร้องให้คนช่วยจริงๆ ด้วย” เม
