Chapter 9
สงครามเย็น (1)
พิมพ์ลดากลับเข้าบ้านมาอีกครั้งก็เมื่อยามความมืดมาเยือน เนื่องจากแวะไปเยี่ยมมารดามาด้วย หล่อนเห็นแล้วว่ามีรถของติณณภพจอดอยู่ในโรงรถ นั่นแสดงว่าเขากลับมาแล้ว ตลอดทางเดินที่ทอดยาวเข้าสู่ตัวบ้าน หล่อนนับหนึ่งถึงร้อยในใจ ข่มความรู้สึกโกรธเศร้าเสียใจแล้วกดเอาไว้ จะต้องไม่แสดงมันออกมาต่อหน้าสามี ถึงแม้เขาจะทำอะไรมาก็ตาม
หล่อนหยุดยืนนิ่งที่หน้าห้องอยู่นานเพื่อทำใจ สูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกเพื่อเตรียมพร้อมเผชิญหน้า ก่อนที่มือเรียวจะค่อย ๆ ผลักบานประตูเข้าไป ภายในห้องนั้นเงียบงันและมืดสลัว แววตาคู่สวยกลอกไปมาอย่างงุนงง ติณณภพไปไหน ถามตัวเองพลางเดินไปทั่วห้องด้วยความแปลกใจ
ท่ามกลางความมืด การที่หล่อนกำลังเผลอจึงไม่ทันสังเกตว่ามีเงาใหญ่เคลื่อนกายทาบทับจากด้านหลัง มือแข็งราวคีมเหล็กรวบแขนสองข้างของหล่อนไพล่ไว้ข้างหลัง แล้วมัดเอาไว้ด้วยอะไรสักอย่าง
“หนี
