Chapter 6
ส่วนเกิน (2)
สายน้ำแควข้นขุ่นมองดูดำทะมึนเมื่อความมืดมาเยือน บนเรือนแพริมน้ำ แสงไฟสีทองสาดส่องให้พอมองเห็นสายน้ำที่ทอดยาวเป็นแนวโค้งราวงูใหญ่ หลังปาร์ตี้กับเจ้าบ้านจนดึกดื่น พิมพ์ลดากับติณณภพก็อุ้มลูกที่หลับสนิทกลับเข้ามานอนในเรือนแพ ซึ่งก่อนหน้านั้นหนูน้อยหลับไปตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ จากการดูแลของดาริกา น้องสาวของแดนดิน
ร่างจ้ำม่ำถูกวางลงบนเบาะนุ่ม ๆ อย่างระมัดระวัง ผ้าห่มผืนน้อยพาดลงบนอกที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ พิมพ์ลดาก้มลงจูบเบา ๆ บนแก้มใสกรุ่นกลิ่นแป้งเด็กด้วยความรัก ไม่มีอะไรจะยึดเหนี่ยวจิตใจของหล่อนได้เท่ากับสายเลือดที่ฟูมฟักมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก หล่อนคิดไปไกลถึงวันแตกหัก หากให้เลือกระหว่างลูกกับพ่อของลูก หล่อนขอเลือกลูกอย่างไม่ลังเล
ยังไม่ทันจะล้มตัวลงนอน ท่อนแขนแกร่งก็ตวัดกอดเกี่ยวเอวคอดเอาไว้ เจ้าของวงแขนกว้างกดหล่อนให้นอนตะแคงลงไป ก่อนที่เขาจะขยับเข้ามาแนบชิดจากท
