ตอนที่ 1
1527 คำ
@คาสิโนฟรานซิส
"นายครับ อีกสองชั่วโมงจะถึงเวลานัดแล้วนะครับ"
ฟรานซิส เจ้าของร่างสูงที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานเงยหน้าขึ้นมองตรงไปด้านหน้าทันทีที่ได้ยินเสียงของลูกน้องคนสนิทดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ
"อืม" เสียงทุ้มขานรับในลำคอสั้นๆ หลังจากที่ละสายตาจากลูกน้องคนสนิทอย่าง ฌอน หันมามองดูเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาที่ตั้งอยู่มุมโต๊ะทำงาน
"มีอะไรอีก" ฟรานซิสเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขายังเห็นว่าฌอนยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
"ผมว่านายพักก่อนดีกว่าไหมครับ" ฌอนเอ่ยขึ้นอย่างนึกเป็นห่วงเจ้านายหนุ่ม ที่พักนี้โหมทำงานหนักจนไม่มีเวลาพักผ่อน
"กูไม่อยากเสียเวลาทิ้งไปเปล่าๆ มึงไปพักเถอะ"
"ครับ"
หลังจากที่ฌอนเดินออกมาจากห้องทำงานสุดหรูของฟรานซิสที่ตั้งอยู่ชั้นบนสุดของคาสิโนแห่งนี้ คนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานก็ไล่เซ็นเอกสารที่ค้างคาอยู่ต่อทันที หวังจะให้เสร็จก่อนที่เขาจะออกไปพบเพื่อนเพื่อหาความสุขให้ตัวเองบ้างเป็นครั้งคราวตามประสาหนุ่มโสด
@ผับหรูย่านใจกลางเมือง
หญิงสาวรูปร่างอรชรเย้ายวนใจ ผู้ที่มีดวงหน้าสวยหวานอยู่ในชุดเกาะอกรัดรูปสีดำ เผยให้เห็นเนินอกอวบล้นทะลักชุดรัดๆนี่ กำลังนั่งทำสมาธิอยู่คนเดียวเงียบๆ เพื่อเรียกความกล้าให้กับตัวเองในการเริ่มงานใหม่
"นานา เสร็จหรือยังร้านจะเปิดแล้วนะ" เสียงของผู้ช่วยผู้จัดการร้านเอ่ยถามขึ้น เมื่อใกล้ถึงเวลาที่ร้านจะเปิดให้บริการแก่ลูกค้า
นานา สาวน้อยเจ้าของร่างอรชรที่นั่งทำสมาธิอยู่ต้องรีบเงยหน้าขึ้นมองพลางสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ
"ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ" เธอตอบไปอย่างมั่นใจก่อนจะลุกยืนแล้วเดินตามผู้ช่วยผู้จัดการร้านไปทันที
นี่เป็นงานแรกของเธอหลังจากที่เพิ่งจะเรียนจบมา ระหว่างที่รองานทำอย่างมั่นคง ที่ไปสมัครไว้หลายที่แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีที่ไหนเรียกสัมภาษณ์งานบ้างหรือเปล่า ด้วยความไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียเปล่า เธอจึงมาลองสมัครทำงานที่ผับหรูแห่งนี้ระหว่างรอ และเห็นคนเขาว่ากันว่าเงินที่นี่ดี แค่เสิร์ฟและมีชงเครื่องดื่มบ้างถ้าลูกค้าต้องการ เธอก็คิดว่ามันก็คงไม่ได้ยากอะไร แค่ติดที่ชุดที่ต้องใส่นั้นมันรัดรูปและสั้นเกินไป ซึ่งเธอเองก็ไม่เคยใส่เสื้อผ้าที่ต้องเปิดเผยผิวกายมากขนาดนี้มาก่อน
"ไม่ต้องกลัว แรกๆก็แบบนี้แหละ เดี๋ยวเธอก็จะชินเอง" ผู้ช่วยผู้จัดการร้านเอ่ยขึ้นอย่างให้กำลังใจ
"ค่ะ" นานาพยักหน้ารับพร้อมกับสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเองอีกครั้ง เมื่อผู้ช่วยผู้จัดการร้านพาเธอเดินออกมาจนถึงโซนที่เธอต้องเริ่มทำงาน เมื่อขณะนี้ถึงเวลาเปิดให้บริการของผับหรูแห่งนี้แล้ว
"เอาล่ะ ตั้งใจทำงานนะ มีอะไรก็เรียกฉันได้" ผู้ช่วยผู้จัดการร้านสาวสวยพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก็เดินแยกออกไปทันที
อีกด้าน
"มาตรงเวลาไม่ขาดไม่เกินเลยว่ะ" มาร์ค เจ้าของผับหรูแห่งนี้ทักทายฟรานซิสอย่างเป็นกันเองตามประสาเพื่อนรัก
"กูเป็นคนมีมารยาทพอ ไม่เหมือนมึง" ฟรานซิสตอบกลับเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวอย่างมาร์คไปด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"หึ มึงกับกูก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก"
ฟรานซิสไม่ได้สนใจคำพูดของมาร์ค ก่อนจะยกแก้วน้ำสีอำพันที่ถูกจัดไว้ให้สำหรับเขาขึ้นกระดกลงคอจนหมดในรวดเดียวราวกับว่านั่นเป็นเพียงแค่น้ำเปล่า
"แล้วสรุปเรื่องที่บ่อนมึงเป็นยังไงบ้างวะ" มาร์คที่รับรู้เรื่องของเพื่อนทุกอย่างเอ่ยถามขึ้น เพราะรู้มาว่าธุรกิจที่เพื่อนทำอยู่นั้นมีปัญหา
"จัดการเรียบร้อยแล้ว ก็แค่พวกหมาลอบกัด" ก่อนหน้านี้ที่บ่อนของเขามีปัญหา เพราะถูกพวกศัตรูเล่นงานเข้าอย่างไม่ทันตั้งตัว
"แล้วมึงทำยังไงกับมันวะ" มาร์คถามอย่างสงสัย
แต่ด้านฟรานซิสกับเอาแต่มองลงไปข้างล่างไม่สนใจคำพูดของเขาเลยสักนิด
"ไอ้ฟราน! มึงฟังกูอยู่มั้ย? มองห่าอะไรนักหนา"
"เด็กคนนั้นใคร เด็กใหม่?" ฟรานซิสมองลงมาจากห้องวีไอพีก็เห็นสาวน้อยคนหนึ่งอยู่ในชุดเกาะอกรัดรูปสีดำสั้นแค่คืบ กำลังยืนชงเครื่องดื่มอยู่ด้านล่างด้วยท่าทางที่ดูเงอะงะไม่น้อย
"คงใช่มั้ง ทำไมวะ อยากได้?" มาร์คมองตาม ก่อนจะตอบกลับเสียงเรียบ เพราะก่อนหน้านี้ผู้ช่วยผู้จัดการร้านบอกว่าขาดเด็กเสิร์ฟก็คงจะรับคนเพิ่มเข้ามา
"ก็น่าสน" ฟรานซิสตอบไปแบบไม่ค่อยใส่ใจนัก แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอยากเชยชมสาวน้อยร่างบางคนนั้นใกล้ๆ
"หึ! มึงนี่นะของขาดนานหรือไงกัน ปกติเห็นแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา แต่วันนี้กลับอยากวิ่งหาเองซะงั้น"
"พูดมาก ไอ้ฌอน!"
"ครับนาย"
"ไปตามเด็กคนนั้นขึ้นมาหากูที"
"ได้ครับนาย" ณอนมองตามที่เจ้านายหนุ่มชี้ไปด้านล่างแล้วพยักหน้าขานรับทันที ก่อนจะรีบหมุนตัวเดินออกไปทำตามที่ผู้เป็นนายสั่ง
"ตามผู้หญิงคนนั้นขึ้นไปพบคุณฟรานซิสด้านบน เดี๋ยวนี้" พอลงมาถึงด้านล่างที่ผู้คนพลุกพล่าน ฌอนก็รีบสั่งลูกน้องของมาร์คที่ดูแลความปลอดภัยภายในผับอยู่ตามจุดต่าง ๆ ให้ไปตามสาวน้อยคนที่เจ้านายหนุ่มเขาต้องการให้ขึ้นไปพบ ให้รีบตามขึ้นไปด้านบนทันที
"ได้ครับ"
ไม่นานผู้ช่วยผู้จัดการร้านก็รีบเดินเข้ามาหาณอน เมื่อมีคนไปแจ้งว่าต้องการให้พาเด็กเสิร์ฟที่เธอเพิ่งรับเข้าทำงานวันนี้ไปพบกับเพื่อนเจ้าของผับแห่งนี้
"คุณฌอนบอกว่าคุณฟรานซิสต้องการพบน้องเขาใช่มั้ยค่ะ" ผู้ช่วยผู้จัดการร้านถามทันทีที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฌอนพร้อมกับนานาที่เดินตามหลังมาเงียบๆ
"ใช่ งั้นเดี๋ยวตามผมขึ้นไปข้างบนเลยนะ" ฌอนตอบกลับเสียงเรียบ ก่อนจะหันหลังกลับแล้วเดินตรงไปที่บันไดทางขึ้นไปที่โซนวีไอพีทันที
นานาที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็ถูกผู้ช่วยผู้จัดการร้านดันแผ่นหลังเบาๆ เพื่อให้เธอรีบเดินตามฌอนไปให้เร็วที่สุด
"เชิญครับ" พอมาถึงห้องวีไอพีเขาก็เปิดประตูให้หญิงสาวคนที่เจ้านายหนุ่มเขาต้องการพบเดินเข้าไปข้างใน
"สะ...สวัสดีค่ะ" เธอเอ่ยทักทายชายหนุ่มทั้งสองที่นั่งอยู่ในห้องด้วยท่าทีกล้าๆกลัวๆ
"พอดีเพื่อนฉันอยากรู้จัก" มาร์คบอกเสียงเรียบพลางปรายตามองไปที่ฟรานซิส
สายตาคมของฟรานซิสจ้องมองร่างบางตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยของเธอชัดๆอีกครั้ง
"เธอชื่ออะไร" มาเฟียหนุ่มถามขึ้นเสียงเรียบ
"ชื่อนานาค่ะ" นานาที่เผลอจ้องมองสบตาคมคู่นั้นเป็นต้องรีบหลบสายตาทันทีที่เขาจ้องมองกลับมา ก่อนจะเอ่ยตอบเขาไปเสียงเบาถึงคำถามที่เขาถามมาเมื่อกี้นี้
"นั่งสิ" ฟรานซิสเอ่ยขึ้นอีกครั้งพร้อมกับใช้สายตามองไปที่ว่างข้างกาย เพื่อบอกให้เธอนั่งลงตรงนี้ข้างๆเขา
นานายืนเม้มปากบีบมือตัวเองแน่นด้วยความรู้สึกประหม่าและกลัวไม่น้อย แต่เพราะถูกสายตาคมที่มองกดดันจากเขา ทำให้เธอต้องรีบทำตามที่เขาบอกทันที
"ดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย"
"คะ...คือ…คือหนูดื่มไม่เป็นค่ะ" เธอรีบยกมือขึ้นดันแก้วเหล้าในมือหนาที่ยื่นมาตรงหน้าเธอออกห่างพร้อมปฏิเสธด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
ฟรานซิสที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้คะยั้นคะยออะไรต่อ ก่อนจะดึงแก้วกลับมาแล้วยกขึ้นดื่มเองจนหมด มือหนาข้างหนึ่งก็ยื่นไปโอบเอวคอดกิ่วของคนตัวเล็กข้างๆ พร้อมกับดึงรั้นเข้าหาตัวเบาๆ จนร่างกายเขาและเธอนั้นแนบชิดกันจนไม่เหลือช่องว่าง
ใจดวงน้อยเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งเมื่อถูกโอบกอดไว้แนบชิดกายแกร่ง กลัวก็กลัวแต่ในขณะเดียวกันก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าความกลัวที่มีถูกความหล่อเหลาของเขาแทนที่แทบหมด เพียงแค่เงยหน้าขึ้นมองเสี้ยวหน้าคมของเขาก็ทำเธอใจสั่นจนยากจะควบคุมได้
"คนอะไรก็ไม่รู้ หล่อแบบวัวตายความล้มเลย" นานาทำปากขมุบขมิบพึมพำกับตัวเองเบาๆ เมื่อเผลอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาจนตกอยู่ในภวังค์
"หึ"
- ผู้เขียน
