วิฑูรย์มองออก เขาโอบไหล่ภรรยาทางพฤตินัยอย่างรักใคร่
“ยังรู้สึกผิดกับคุณนวลอยู่อีกเหรอ”
เดือนอ้ายสะดุ้ง เงยหน้ามองเขาน้ำตาคลอ ส่วนนวลลอองุนงง ทั้งงงความสนิทสนมแปลกๆ ของเจ้านายลูกจ้าง แต่เรื่องรู้สึกผิดนั้นดึงความสนใจมากกว่า
“รู้สึกผิดเรื่องอะไรเหรอจ๊ะอ้าย”
ในขณะที่เดือนอ้ายแทบอยากจะหายตัวไปจากตรงนี้ วิฑูรย์ก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“ก็เรื่องเมื่อปีก่อนที่คุณนวลต้องมาเดือดร้อนเกือบโดนเจ๊นุชทำร้ายไงครับ อ้ายเขารู้สึกผิดมาตลอด ใช่ไหมอ้าย” วิฑูรย์ได้ยินเรื่องนี้จากดวงใจ ก่อนที่ดวงใจจะถูกฆ่าตาย “เอ้า ไหว้ขอโทษคุณเขาสิ จะได้หายเก็บความรู้สึกผิดไว้กับตัวเสียที คุณเขาจะได้ให้อภัยอ้ายด้วยไง”
เดือนอ้ายเงยหน้ามองสามีน้ำตาคลอ ก่อนหันไปมองนวลลออ แล้วยกมือไหว้ ย่อตัวลงด้วยความสะเทือนในใจ
“อ้ายขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างค่ะคุณนวล”
นวลลออถอนหายใจแรง ก่อนยื่นมือมาลูบหัวเดือนอ้ายอย่างเอ็นดูจากใจ สำหรับเ
