ฉันยกมือขึ้นมาดูนาฬิกาให้ตายสิบ่ายกว่าๆแล้วเหรอ แล้วอิเด็กกัปตันจะเป็นลมตายไปยังอ่ะ ฉันหันไปหามิวหล่อนกำลังจดอะไรสักอย่างอยู่
"มิวเจ๊ไปกินข้าวนะ บ่ายแล้ว"
"รีบไปเถอะค่ะน้องกัปตันหิวแย่แล้วมั่ง"
ฉันโบกมือโอเคก่อนจะเดินไปตรงโซฟาที่ฉันให้เขานั่งนิ่งๆอยู่ตรงนั้น หาย ทำไมไม่นั่งอยู่ตรงนี้
"มีใครเห็นกัปตันมั้ย"
"น้องสุดหล่อแฟนเจ๊เหรอคะ หนูเห็นเดินลงไปข้างล่างไม่รู้ไปไหน"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ หรือว่าหิวจนตาลายแล้วแอบไปทานข้าวโดยไม่รอฉัน? น่าตีจริงๆเด็กบ้าเอ้ย!! ฉันเดินออกจากห้องจะเดินลงลิฟต์ไปชั้นล่างประตูเปิดก็เจอกับตันพอดี เขาถือของพะรุงพะรังเยอะแยะไปหมดพร้อมกับแก้วกาแฟเย็นในมืออีกสองแก้ว
"อ่าวเมียจ๋า"
"ไปไหนมา"
ฉันกอดอกมองหน้าเขา เตรียมจะด่าเตรียมจะระเบิดลงแล้วจ้าแต่เห็นเขาทำหน้าตาน่ารักแล้วด่าไม่ลง
"ก็เมียจ๋าไม่ยอมมาสักทีจนจะบ่ายแล้ว ผมก็เลยไปซื้ออาหารมาแล้วก็กาแฟของเมียด้วย นี่คร
