“ ข้าขอโทษ ขอโทษท่านหญิง ขอโทษท่านองครักษ์ข้ามันสมองหมู ทำอะไรไม่รู้จักคิด ข้าสำนึกผิดแล้ว จะลงโทษข้าเช่นไรก็ทำเถิด ข้ายอมรับผิดทุกอย่าง ”
“ พอเถอะ ลุกขึ้นได้แล้ว ” เขาว่าพลางก้มลงจับนางให้หยุดคำนับ แล้วประคองนางให้ลุกขึ้นยืน
“ ข้ารู้ว่าเจ้าหวังดี พยายามแก้ไขปัญหาแทนท่านหญิง แต่วิธีอาจจะไม่เหมาะไม่ควรไปบ้าง ”
“ ก็ข้าไม่รู้จะทำยังไงนี่ สมองของข้ามันก็ไหลลงไปอยู่ที่จุ๋มจิ๋มหมด ” นางเอ่ยเสียงอ่อย องครักษ์หนุ่มทำหน้างง
“ เจ้าว่าอะไรนะ จุ๋มจิ๋มอะไร ”
“ จุ๋มจิ๋ม ก็หมายถึงเครื่องเพศหญิงไงล่ะ ” องครักษ์หนุ่มทำหน้าอิหลักอิเหลื่อ ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น นั่นทำให้ลี่จือหัวเราะออกมาบ้าง
“ ขำอะไรของท่าน ”
“ ก็ขำที่เจ้าเปรียบเปรยน่ะสิ สมองอะไรจะไหลไปอยู่ตรงนั้น ”
“ ก็ชีวิตข้ามีจุ๋มจิ๋มนำทางไง ทำมาหากินได้ก็เพราะ
