“อัณไม่ได้พักอยู่ตึกส้มนะคะ แต่พักในเรือนคนงานอีกหลัง”
“แต่ยังไงอัณก็เป็นเด็กของน้าภพไม่ใช่เหรอ”
“ค่ะ แต่เขาไม่ชอบอัณหรอก ถึงส่งให้มาอยู่ไกลๆ แบบนี้ไง”
“ทำไมล่ะ”
“เขาไม่ชอบเด็ก”
“เออ จริงสิ แม่ก็เคยบอกว่าผู้หญิงของน้าภพต้องไม่ใช่เด็กวัยรุ่น เขาชอบผู้หญิงที่โตแล้ว ก็ไม่แปลก น้าภพอายุก็สี่สิบสองแล้วนะ จะให้ชอบเด็กวัยรุ่นก็คงไม่ใช่”
“แต่วันหนึ่งอัณก็ต้องโตเหมือนกัน”
“ทำไมอยากเป็นเด็กในสังกัดน้าภพเหรอ”
“ค่ะ” ตอบตรงๆ คงจะง่ายกว่า อีกอย่างดูเป็นการตัดบท หากว่าพีทคิดกับเธอเกินเลย
“วันที่อัณโต น้าภพก็คงแก่แล้วนะ”
“อัณชอบคนแก่”
“เพราะเขามีเงินเหรอ”
“ก็...” จะตอบยังไงดี เพราะเงินใครก็ชอบ แต่ก็ไม่ได้ชอบทุกคนที่มีเงินนะ บางคนเกลียดด้วยซ้ำ อย่างไอ้เสี่ยโตไง
“พี่ก็มีเงินเหมือนกันนะ”
“อัณไม่ได้ชอบทุกคนที่มีเงินค่ะ ชอบคนมีเงินอย่างคุณภพ” ว่าจะถามพีทว่าเงินที่มี ของเขาหรือของพ่อแม่ ก็กล
