หญิงสาวที่นั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่ด้านข้างของป้าดอกรัก ดูเด่นสะดุดสายตาเสียจนทิเบตต้องมองสำรวจเธอให้ถ้วนถี่ เธออยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตลายทางตัวใหญ่โคร่งกับกางเกงยีนที่หาซื้อได้ง่ายตามตลาดทั่วไป แต่กลับมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาไม่อาจถอนสายตาออกได้โดยง่าย เด็กสาวที่ป้าดอกรักบอกว่ามาจากร้อยเอ็ดและแม่ค้าที่ป้าดอกรักคุ้นเคยเพราะไปจ่ายกับข้าวอยู่ทุกวันฝากฝังมาให้เขาพิจารณาว่าจะรับเธอคนนี้เข้าทำงานหรือไม่
เธอคนนี้เป็นเด็กกตัญญู เข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ เพราะปีนี้นาล่มและครอบครัวเป็นหนี้สินลำบากมาก เธอจึงต้องออกจากโรงเรียนกลางคันเพื่อหาเงินส่งเสียให้น้องๆ ได้กินอิ่มนอนหลับและเรียนหนังสือได้สูงกว่าเธอ แต่สิ่งที่ทำให้เขาฉุกใจคิดกลับไม่ใช่คุณสมบัติตามคำบอกเล่า แต่กลับเป็นรูปร่างผิวพรรณทีไม่น่าเชื่อว่าจะมาจากครอบครัวชาวนา หรือเพราะเขาติดภาพว่าคนทำนาต้องตัวดำปิ๊ดปี๋ ไม่ใช่นวลเนียนสีน้
