ตึกใหญ่ที่ตามไฟแต่เพียงด้านนอกทำให้ด้านในนั้นมีเพียงแสงสลัวให้พอเห็นแต่ก็เป็นการดีสำหรับคนที่ลอบเข้ามาเพราะจะได้ไม่เป็นที่สังเกตได้โดยง่าย ร่างระหงก้มงุดๆ ไปตามทางเดินของห้องโถงที่จะพาไปสู่บันไดเพื่อขึ้นไปชั้น 2 ดวงตาจ้องมองแต่เพียงด้านบนปีกซ้าย เพราะที่นั่นเธอจะได้ข้อมูลเพิ่มเติมที่ไม่คิดว่าโอกาสจะมาถึงไวขนาดนี้
“แต่ถ้าห้องล็อกล่ะจะทำไง” แววตาครุ่นคิดไม่แน่ใจ สูดลมหายใจเข้าลึกเรียกขวัญและกำลังใจของตัวเองให้เพิ่มขึ้น
“เอาวะ มาถึงป่านนี้แล้ว จะได้รู้กันไปเลย” บงกชกระซิบกระซาบกับตัวเอง ฝีเท้าก้าวเข้าใกล้จุดหมาย ดวงตามุ่งมั่นมองผ่านความสลัวขึ้นไปด้านบน ทั้งที่ในใจยังคงขัดแย้งเรื่องผิดชอบชั่วดีเพราะข้อมูลที่เธอพบอาจทำให้ชีวิตของดอกเตอร์ทิเบตต้องเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือก็ได้ แต่ใจหนึ่งก็แย้งว่ามันเป็นงานที่เธอเต็มใจทำและรับมาแล้ว ถ้าผลมันจะเป็นยังไงจะได้รู้
