“อาหารน่ะแฟรงค์! ฉันหมายถึง... รูปแบบการนำเสนอ” ภามยืนกรานด้วยสีหน้าขึงขัง
แฟรงค์ไม่อาจไล่ต้อนหรือทำให้เจ้านายอับอายได้ เขาจึงละความสนใจจากประเด็นนี้ไปเสีย และลงมือทานอาหารต่อไป ทุกครั้งที่ตักอาหารใส่ปาก เขาสัมผัสได้ถึงรสชาติอันนุ่มนวลกลมกล่อมอย่างไม่อาจบรรยายได้
อันรดาเดินมาทางโต๊ะของพวกเขาพร้อมรอยยิ้มงดงามดุจนางฟ้า แฟรงค์และกรวินก็ยิ้มตอบ ในใจของแฟรงค์ผุดความคิดขึ้นมาอีกหลายประโยค เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากจริง ๆ ถ้าไปเป็นดาราก็คงมีแฟนคลับติดตามมากมายเป็นแน่ หุ่นก็ดี หน้าก็สวย เวลายิ้มยิ่งสวยมากกว่าเดิม
เธอเข้ามาพูดคุยสอบถามถึงรสชาติอาหาร และข้อบกพร่องต่าง ๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนขอตัวกลับเข้าไปด้านใน
ภามตัดสินใจและพูดขึ้นมาว่า “ฉันต้องการเธอ ฉันต้องการให้เธอเป็นเชฟประจำของเดอะกลอรี โรงแรมใหม่ของเรา”
“อืม… ได้ครับบอส แต่เราเซ็นสัญญากับหัวหน้าพ่อครัวไปแล้ว”
“ลดตำแหน่งเขา ...ฉันไม่สนใจ” ภามพูดอย่างเอาแต่ใจ “ฉันไม่เคยพอใจกับรสชาติอาหารมากเท่านี้มาก่อนในชีวิต เราจำเป็นต้องมีเธอ”
ภามหันไปหากรวินและพูดว่า “คุณจัดการเรื่องนี้ให้ผมได้ไหม คุณกรวิน?”
“ผมจัดการให้คุณได้แน่นอนครับคุณภาม” กรวินยืนยัน “แต่พูดจริง ๆ พวกเราไม่อยากให้เชฟมากความสามารถแบบนี้หลุดมือไปเลยครับ เธอเป็นหน้าเป็นตาให้โรงแรมของเรา แต่เธอจะไม่มีทางทำให้คุณภามเสียใจแน่นอนครับ”
“ดีที่คุณรู้” ภามพูด
แฟรงค์มองว่าอันรดาเป็นสิ่งดึงดูดซึ่งผ่านเข้ามาในชีวิตวัยหนุ่มของภาม อีกฝ่ายไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนในชีวิต อย่างน้อยตั้งแต่ที่เขามาทำงานกับภาม เขาก็ไม่เคยเห็นเจ้านายคบหากับผู้หญิงคนไหน อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขาสรุปได้ว่าภามได้รับผลกระทบจากเสน่ห์ของอันรดาคือ หลังจากเขาได้ลิ้มลองอาหารครบทั้งสามเซตซึ่งเป็นเมนูสำหรับมื้อเย็น ในตอนท้ายภามพูดว่า “ฉันอยากจะลองชิมอาหารทุกจานที่เธอทำ ฉันต้องการทดสอบความสม่ำเสมอของฝีมือเชฟ”
แฟรงค์คงจะเชื่อภามง่าย ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเชฟมีหน้าตาสวยถูกใจอีกฝ่าย
สุดท้ายพวกเขาก็ติดอยู่ที่โรงแรมแห่งนี้ห้าชั่วโมง จนก้นของแฟรงค์ปวดเมื่อยจากการนั่งนานจนต้องแอบบ่นเบา ๆ แต่สำหรับเขามันก็คุ้มค่ามาก
เพราะแฟรงค์ได้เห็นอีกด้านของภาม และเขาสรุปว่าอันรดาต้องเข้ามามีอิทธิพลกับภามอย่างแน่นอน
......
วันถัดมาอันรดาไปถึงที่ทำงานตามเวลาปกติ หลังตอกบัตรเข้างาน เธอเดินตรงไปที่ครัวเฉกเช่นทุกวัน เสร็จสิ้นการประชุมก็มีเสียงเรียกชื่อของเธอดังขึ้น “เดี๋ยวก่อนคุณรดา ไปที่ห้องทำงานของผมก่อน” อันรดาหันไปหาเจ้านายของเธอ คุณตัณ ผู้จัดการทั่วไปของโรงแรม
“คุณตัณสวัสดีตอนบ่ายค่ะ คุณสบายดีไหมคะ?” อันรดาทักทายด้วยรอยยิ้มอย่างจริงใจ อีกฝ่ายตอบรับพลางย้ำว่ามีเรื่องต้องการพูดคุยกับเธอ อันรดาจึงแจ้งขอเวลาสั่งงานในครัวสักเล็กน้อย คุณตัณถึงได้พยักหน้ารับก่อนมุ่งตรงไปทางห้องทำงาน หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปแจกแจงงานกับผู้ช่วยหัวหน้าเชฟสองสามประโยคก่อนกลับออกไปอีกครั้ง
ครั้นเปิดประตูห้องทำงานของคุณตัณเข้าไป เธอเห็นเขานั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน ชายผู้เป็นเจ้าของห้องผายมือให้หญิงสาวนั่งลงที่เก้าอี้ว่างอีกตัวทันทีเมื่อเงยหน้าจากเอกสารขึ้นมาเห็นเธอ
“รดา ผมมีข่าวดีจะบอกคุณ” ผู้พูดเอ่ยอย่างตื่นเต้นกระตือรือร้น
“เมื่อคืนก่อน มีนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเดินทางมาจากกรุงเทพ เขาได้มาทานอาหารเย็นที่โรงแรมของเรา”
คำพูดของตัณที่ว่าเขามาจากกรุงเทพฯ ทำให้เธอรู้สึกใจคอไม่ดี
“เขาชื่อคุณภาม โบฟอร์ด จิรวิวัฒนกุล” คุณตัณแจ้งกับอันรดา “คุณภามได้ลองชิมอาหารของคุณแล้ว!” เขายิ้มกว้าง สีหน้าเบิกบานประหนึ่งถูกรางวัลใหญ่ “รดา เขาชอบอาหารที่คุณทำมาก” เขาพูดซ้ำพลางยกมือทั้งสองออกท่าทางประกอบ
“บีแอนด์เจกรูปเพิ่งบุกเข้ามาในอุตสาหกรรมโรงแรม และพวกเขาต้องการให้ห้องอาหารในโรงแรมใหม่ที่พวกเขากำลังจะเปิดตัวได้รับมิชลินสตาร์ พวกเขาเลยออกตระเวนชิมอาหารไปหลายที่ และหลังจากที่พวกเขาได้ชิมอาหารของคุณรดา เขาก็ต้องการยื่นข้อเสนอให้คุณ” คุณตัณหยุดพักหายใจ
“เขาต้องการให้คุณไปเป็นเชฟในโรงแรมของเขามาก เขายินดีจ่ายค่าที่คุณผิดสัญญากับโรงแรมของเรา” คุณตัณแจ้งรายละเอียดเพิ่มเติม “พรุ่งนี้ผู้ช่วยส่วนตัวของเขาจะมาพบคุณ เขาต้องการทำข้อตกลงจ้างคุณและพาคุณไปทำงานที่กรุงเทพด้วย” คู่สนทนารีบบอกเล่ารายละเอียดทั้งหมดให้อันรดาฟัง เนื่องจากเธอมีสัญญาที่ต้องทำงานให้กับซิกซ์เซเวนฟูดแอนด์บาร์เป็นระยะเวลาหนึ่งปี ถ้าเธอออกจากงานกลางคันเธอต้องจ่ายค่าปรับหนึ่งแสนบาท
“เดี๋ยวนะคะคุณตัณ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?” หญิงสาวถามขึ้นมาหลังจากได้ยินเรื่องราวทั้งหมด “ฉันเดาว่าผู้บริหารคงจะไม่ยอมให้ฉันลาออกง่าย ๆ แน่นอนค่ะ”
“รดา คุณภามไม่เพียงแต่จะจ่ายค่ายกเลิกสัญญาเท่านั้น แต่เขายังเต็มใจที่จะจ่ายให้ซิกซ์เซเวนฟูดแอนด์บาร์เพิ่มอีกสองแสนบาท รวมเป็นสามแสนบาท”
เขากะพริบตามองอันรดาก่อนจะยอมรับอย่างอาย ๆ ว่า “ผมก็ได้ทิปจากเขาเหมือนกันในการมาพูดรายละเอียดกับคุณในครั้งนี้”
“ยอดเยี่ยม!” เธอยกมือขึ้นด้วยความตกใจก่อนจะพูดว่า “ตอนนี้คุณขายฉันออกไปแล้ว!”
“ฟังผมนะรดาคว้าโอกาสนี้ไว้! นี่สำหรับลูก ๆ และอนาคตของคุณ เรากำลังพูดถึงบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพ!” คุณตัณสอดนิ้วประสานสองมือเข้าด้วยกันพลางวางมือไว้บนโต๊ะก่อนพูดด้วยนัยน์ตาเป็นประกายว่า “รดา เขายินดีที่จะจ่ายเงินเดือนให้คุณเป็นสองเท่าของที่นี่ และมีที่พักฟรีให้คุณกับลูก ๆ อีกด้วย” เขาหยุดประโยคเพื่อดูท่าทีของอันรดา “คุณยังจะต้องการอะไรอีก ห้องพักฟรีและเงินเดือนที่สูงมากแบบนี้ มันไม่ได้หาได้ง่าย ๆ นะรดา” เขาพูดอย่างตื่นเต้นระคนยินดีไปกับหญิงสาว
อันรดากำลังจะอ้าปากต่อว่าคุณตัณ แต่พอได้ยินจำนวนเงินเดือนที่เธอจะได้รับ เธอถึงกับอ้าปากค้าง ในสมองคำนวณยอดเบ็ดเสร็จอย่างว่องไว ‘แปดหมื่นบาท!’
นั่นยิ่งทำให้เธอตกใจมาก “อะไรนะ คุณตัณพูดว่าอะไรนะคะ”
“ใช่แล้วรดาเขายินดีจ่ายให้คุณมากขนาดนั้น เขาไม่ต้องการอะไรนอกจากการเปิดตัวโรงแรมเดอะกลอรีอย่างยิ่งใหญ่ โรงแรมระดับหกดาวนะรดา และเขาต้องการให้คุณไปเป็นส่วนหนึ่งของบีแอนด์เจกรูป”