บทที่6
เมื่อเดินเข้ามาในเรือนนอนของตน เหมยตาฮวยเบิกตาโพล่ง ตะลึงพรึงเพริดกับกองหนังสือมากมาย เจ้าของร่างเดิมนอกจากจะชอบเข้าครัวทำอาหารแล้วนางเป็นหนอนหนังสือด้วยเหรอ
“เจ้าจะถอนหมั้นจริงๆเหรอน้องหญิง” คุณชายอู่ที่เดินตามไม่ห่าง พอไม่มีบ่าวรับใช้ในบริเวณนี้มีเพียงสาวใช้คนสนิทจึงรีบเอ่ยถามน้องสาว
“จริงสิ เรื่องแบบนี้ล้อเล่นได้ที่ไหนกัน” ร่างบางเดินไปทรุดตัวลงนั่งบนตั่งไม้ข้างหน้าต่าง นิ้วเรียวยาวลองคีบหนังสือขึ้นดูเนื้อหาภายในว่าเกี่ยวกับอะไรที่เหมยตาฮวยคนเก่าศึกษา
“เจ้าทุ่มเทอ่านหนังสือมากมาย ฝึกกาพย์โครงกลอน ฝึกดนตรีทุกแขนงจนเชี่ยวชาญ เพื่อที่จะได้ยืนเคียงข้างจางซานฟงสามารถเชิดหน้าชูตาได้ในฐานะฮูหยินของแม่ทัพ แล้วอยู่ๆจะมาบอกว่าอยากถอนหมั้น ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก” อู่ไท่จงทรุดร่างหนาของตนนั่งลงตรงข้าม เหมยตาฮวยหลงรักจางซานฟงมาตั้งแต่เด็ก ทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อบุรุษผู้นั้นไปเท่าใด เขาคนนี้ร
