สามวันให้หลังฝูเฟยเมี่ยวก็ได้ทำการสาวไหมให้คนงานของนางดูเป็นตัวอย่าง ซึ่งวิธีการสาวไหมแบบโบราณนี้ฝูเฟยเมี่ยวได้เห็นยายและแม่ทำมาหลายปีจนเผลอซึมซับมาอย่างไม่รู้ตัว
“เฮ้อ!เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ยากเท่าไหร่แฮะ” นางพูดพลางลุกขึ้นบิดตัวซ้ายทีขวาทีเพราะความเมื่อย
“โห อาเมี่ยว ดูท่าน่าจะยาก พวกเราจะทำได้ไหมเนี่ย กลัวว่าจะทำรังไหมของเจ้าเสียหาย” สตรีวัยกลางคนผู้หนึ่งเอ่ยพลางจ้องมองเส้นไหมสีเหลืองทองในกระบุง
ทุกคนทำหน้าแหยๆ กล้าๆ กลัวๆ อยากลองทำก็อยากเพราะอยากได้งานประจำที่โรงทอผ้าไหมแห่งนี้ ทว่า…อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าจะทำให้ฝูเฟยเมี่ยวเสียหายเพราะพวกตนไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้มาก่อน
“ไม่มีผู้ใดทำอะไรเป็นมาตั้งแต่เกิดหรอกเจ้าค่ะ มันต้องมีครั้งแรกเสมอ ข้าอยากให้ทุกคนลองทำดู เสียหายไม่เป็นไรเพราะข้าได้เตรียมตัวตัวใจมาก่อนแล้ว นี่เป็นการผลิตผ้าไหมครั้งแรกของหมู่บ้านเรา ข้ารู้ว่าไม่มีผู้ใดเคยทำมาก่อน แต่ข้าให้
