“นี่ๆๆๆ พวกเจ้ารู้อันใดหรือไม่ ข่าวใหญ่ ข่าวใหม่ มาๆๆๆ มาฟังกันเร็ว” อู่ซินเจียงกระวีกระวาดป่าวร้องไปทั่ว
“มีอันใดเช่นนั้นหรือ เหตุใดท่านจึงดูตื่นเต้นเช่นนี้?” หูเยี่ยหลินเป็นคนแรกที่เดินเข้ามาถาม
“เป็นเรื่องสนุกหรือไม่?” บุรุษหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถามบ้าง
นางอู่ซินเจียงยืดอกขึ้น ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ เวลานี้มีชาวบ้านทั้งชายหญิงหันมาให้ความสนใจนับสิบคน
“ก็เรื่องที่อาเมี่ยวนางรับซื้อไข่จากชาวบ้านไปมากมายน่ะสิ พวกเจ้ารู้หรือไม่นางซื้อเอาไปทำไม?” พูดจบอู่ซินเจียงก็กวาดสายตามองจนถ้วนทั่วอีกรอบหนึ่ง
“ซื้อเอาไปทำไมรึ?รีบบอกมาเร็วๆ สิ” หูเยี่ยหลินเอ่ยถามอย่างร้อนรน
“นางเอาไปทำไข่เค็มกับไข่เยี่ยวม้า” อู่ซินเจียงเอ่ยพลางเชิดหน้าขึ้นราวกับว่าตนเองนั้นเหนือกว่าผู้อื่น
“ไข่เค็ม! ไข่เยี่ยวม้า!” คราวนี้ชาวบ้านทั้งชายหญิงต่างอุทานออกมาแทบจะพร้อมๆ กัน
“คือสิ่งใดรึ เกิดมาข้าไม่เคยกิน”
“ข้าเองแก่จนปูน
