หลังจากนั้นอีก 3 วันเฮ้งเยว่ซื่อก็ได้เข้าไปเป็นสาวรับใช้ที่จวนสกุลหลี่ ที่นี่ นางได้รู้ว่ามีเด็กสาววัยเดียวกับนางที่มีฐานะเป็นนายอีกคน ที่น่าแปลกใจคือ นางอายุ 18 ปีแล้ว แต่ยังไม่ยอมออกเรือน สตรีนางนั้นก็คือ…หลี่เพ่ยหลิง คุณหนูผู้เอาแต่ใจตนนั่นเอง
เมื่อเข้ามาอยู่ที่จวนสกุลหลี่ เฮ้งเยว่ซื่อจำต้องมีน้ำอดน้ำทน แม้จะถูกกลั่นแกล้งจากสาวรับใช้ที่อยู่ก่อนหน้าบ้าง แต่นางก็แสร้งทำเป็นไม่โกรธเคือง หากจะอยู่ที่นี่อย่างอยู่ดีมีสุขนางจะต้องเป็นสาวรับใช้ส่วนตัวของคุณหนูของจวนเท่านั้น
“นี่ๆ ข้าว่านะ คุณหนูของพวกเราน่ะจะมารอแต่ชินอ๋องเช่นนี้เห็นทีจะเสียเวลาเปล่า ยิ่งนานวันรูปโฉมของสตรีก็ยิ่งโรยรา คุณหนูมีโอกาสพบเจอชินอ๋องตั้งหลายครั้งหลายหน แต่ก็ไม่เคยทำให้ชินอ๋องตกหลุมรักได้”
“นั่นน่ะซี เกิดเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ทั้งที ปักปิ่นมาตั้ง 3 ปีแล้วตอนนี้ยังหาสามีไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ นี่ จะว่าไปนะ อันที่จริงคุณหนูของพวก
