เวลานี้ฝูเฟยเมี่ยวยังนึกไม่ออกว่าคูหาร้านค้ากลางตลาดนั้นนางจะใช้ค้าขายอะไรดี หรือจะปล่อยให้เช่า เพราะตอนนี้นางยังไม่มีสินค้าใดที่เหมาะสมที่จะนำไปวางขายกลางตลาด เพราะการทอผ้าไหมตัวนางเองก็ต้องทำที่โรงเรือนทอผ้าที่บ้าน ตอนนี้การค้าขายกำลังเริ่มกลับมาคึกคัก ผู้คนเริ่มออกมาจับจ่ายใช้สอยมากขึ้น สินค้าก็ราคาถูกลง โรคระบาดเองจู่ๆ ก็หายไป บรรดาสัตว์เล็กสัตว์น้อยและพืชผักใบหญ้าต่างเริ่มกลับมาเจริญเติบโตได้ดีอีกครั้ง
หญิงสาวเลยคิดว่าตอนนี้จะมุ่งเน้นไปที่การทอผ้าไหม การเลี้ยงครั่งก็มีคนงานและลุงเจินช่วยดูแลให้แล้ว ส่วนการเลี้ยงจิ้งหรีดและจิ้งโกร่งอาจจะเริ่มต้นในเร็ววันนี้ รวมทั้งการเพาะเห็ดหลินจือแดงด้วย เช่นนั้น…คูหาร้านค้าในตลาดนั้นเปิดให้คนมาเช่าจะดีกว่า เป็นการให้เงินทำงานให้เรานั่นเอง
ฝูเฟยเมี่ยวติดป้ายผ้าประกาศหาคนมาเช่าร้าน สนนราคาที่เดือนละ 50 ตำลึง ราคานี้ถือว่าไม่น้อย แต่เพราะเป็นที่ทางกล
