เพราะเขาสั่งจึงไม่ได้ออกปากตอบรับไปได้แต่นั่งนิ่ง มองจับจ้องไปยังรูปภาพหนึ่งที่แขวนอยู่ตรงผนัง เป็นภาพแผ่นหลังของหญิงสาวคนหนึ่งที่มองเห็นเพียงแค่เสี้ยวหน้าเท่านั้น รูปภาพนั้นมองให้ดีมันเป็นการลงสีที่สวยงามมากและดูตั้งใจวาดแบบสุดๆ แต่ทุกภาพของคุณคัทฉันมั่นใจว่าเขาใส่ความเป็นตัวเองเข้าไปแน่นอนล่ะนะ
ไม่รู้ว่านั่งอยู่นานแค่ไหน จนรู้สึกเหน็บกินไปแทบจะทั้งตัวแล้วจึงเบนสายตามองคุณคัทที่กำลังวาดๆ อยู่โดยไม่ได้สนใจฉันเลยสักนิด กระทั่งรับรู้ถึงความเจ็บจี๊ดที่บริเวณหน้าผากตัวเองคิดในใจมันจะต้องเป็นอะไรสักอย่างที่เกาะอยู่และกำลังดูดเลือดฉัน ความรู้สึกแบบนี้มัน ยุงกัดชัดๆ!
เพราะไม่รู้ว่าควรทำยังไง จะยกมือขึ้นตบก็ไม่ได้ จะสะบัดหัวให้อียุงบ้านี่หลุดออกก็ไม่ได้ จึงได้แต่ภาวนาให้มันดูดเลือดจนตัวแตกตายไปบนหน้าผากฉันเนี่ยล่ะ!
ทว่า... ยังไม่ทันแช่งให้อียุงบ้านี่ตาย คุณคัทก็เดินตรงมาหยุดตรงหน้า ฉันมึนงงไ
