“จะรับผิดชอบทุกอย่าง” เลื่อนฝ่ามือไปลูบศีรษะเธอ “ตกลงนะ”
“ค่ะ ฉันจะเซฟไว้ในนี้” ยกนิ้วจิ้มไปที่สมองของตัวเอง ผมพยักหน้ารับและขยับไปนอนบนตักของเธอจับมือเธอมาสอดประสานกับมือตัวเอง “ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ?”
“อือ” หลับตาลงและฟังคำถามของเธอพร้อมเสียงฝนที่เริ่มซาลงแต่ก็ไม่หยุดตก
“ภาพวาดแผ่นหลังผู้หญิงนั้นเป็นภาพของใครเหรอคะ?”
ลืมตาขึ้นทันทีเมื่อสายตาของน้ำขิงและนิ้วมือที่ชี้ไปยังภาพวาดที่ติดอยู่บนผนัง ผมลุกขึ้นนั่งมองภาพนั้นทันทีก่อนจะถอนหายใจออกมา “อยากรู้เหรอ”
“ค่ะ ก็เห็นในห้องมีภาพผู้หญิงคนนี้คนเดียวก็เลยสงสัย” ใบหน้าไร้เดียงสาเอียงมองผมและภาพวาดสลับกัน แม้จะไม่อยากเล่าแต่ก็ต้องเล่าให้เธอฟัง เพราะผมเองก็ไม่อยากปิดบังอะไรเธออีกต่อไป มีเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียวก็ว่าได้นะที่ยังไม่ได้บอกเธอออกไป
“เป็นภาพของแฟนเก่า”
“!”
มองสบตากับน้ำขิงที่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ผมถอนหายใจออกมาอีกครั้งจึ
