"ไม่เป็นไรนะนิสา" เมื่อเดินออกมาจากตรงนั้นนทีก็มองเธอด้วยสายตาที่เห็นใจ
"ไม่เป็นไรค่ะพี่นที นิสาจำไว้หมดแล้ว"
"ดีแล้วแหละ ไม่ต้องคิดอะไรมากให้เสียสุขภาพจิต"
"ค่ะ" ทำได้เพียงตอบไปแบบนั้น แม้ในใจจะรู้สึกแย่แค่ไหนก็ตาม
เมื่อได้รับของที่สั่งไว้เรียบร้อยแล้ว ชนิสาก็จดลิสต์ทุกอย่างไว้ให้ออแกไนซ์ ก่อนจะเดินเช็คความเรียบร้อยของงานในจุดต่างๆ จนเวลาล่วงเลยมาถึงเย็น
"นี่เธอ เธอ" เป็นเสียงของคุณบุษบาที่เรียกเธอ
"ค่ะ คุณผู้หญิงเรียกดิฉันหรอคะ" เธอถามไปแบบไม่รู้
"แล้วคิดว่าฉันเรียกใคร" บุษบามองเธอ ตั้งแต่หัวจรดเท้า
"คุณผู้หญิงมีอะไรคะ" เธอตอบไปอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
"เธอชื่ออะไร"
"ดิฉันชื่อนิสาค่ะ"
"นิสางั้นหรอ"
"ค่ะ คุณผู้หญิงมีอะไรให้รับใช้คะ"
"ไปทำความสะอาดห้องให้ฉันหน่อยสิ ที่บ้านตาขุนเขาหนะ"
"เอ่อ...คือ..."
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้
"นิสา ไม่ต้องไปที่บ้านคุณขุนเขานะ ระหว่างที่คุณผู้หญิงมาอย
