สิบเก้า
(ไม่) เหมือนเดิม
ณ หอคุณธรรม มหานครหมอกอสูร ปลายยามอู่[1]
“ยังตามหาตัวไม่พบอีกหรือ?”
เสียงทุ้มเรียบของอวิ๋นซูซึ่งดังขึ้นกลางที่ประชุม ส่งผลให้บรรยากาศภายในห้องใหญ่ทวีความเคร่งเครียดจนผู้คนพากันก้มหน้ามองต่ำ
สถานการณ์ที่เหมืองแร่คลี่คลายลงด้วยความเสียหายที่ค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับแผ่นดินไหวครั้งที่ผ่านมา ทว่าความเสียหายที่ค่อนข้างต่ำในครานี้ได้แลกมากับท่านเจ้าเมืองที่ล้มป่วย ชาวบ้านทางด้านนอกต่างพากันกระวนกระวายใจและเป็นห่วง ไม่ว่าจะเป็นสมุนไพรหรือของบำรุงก็ถูกขนมากองพะเนินท่วมท้นอยู่หน้าจวนท่านเจ้าเมืองตั้งแต่เมื่อวาน
แต่สิ่งที่ทำให้เหล่าขุนนางในที่ประชุมเป็นกังวลไม่ใช่อาการป่วยของท่านเจ้าเมือง หากแต่เป็นเรื่องอื่นต่างหาก
“หากคนตายก็ต้องเห็นศพ” อวิ๋นซูประสานมือรองใต้คางพลางถอนหายใจออกมา “หัวหน้ากง ข้าอยากให้ท่านเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง แม้ท่านเจ้าเมืองไม่อยู่ ทว่าขุ
