พ่อบ้านกวนพอเห็นท่านแม่ทัพขี่ม้าตัวโปรดมากับสตรีรุ่นๆ ผู้นั้นถึงกับตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาได้เห็น ท่าทางในยามที่เจ้านายของเขาอุ้มนางลงจากม้า ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนท่าทางของญาติพี่น้องที่ปฏิบัติต่อกัน
แววตาของหญิงสาวทอประกายชื่นชมในตัวท่านแม่ทัพชัดเจน ส่วนนายท่านของเขานั้นเล่า.....พ่อบ้านกวนเห็นแล้วแทบสะดุดล้ม
“จินฉิงอี อยากมาดูจวนแม่ทัพของข้า” นายท่านสีหน้าสดใสราวหนุ่มน้อย แรกรัก “นางกับข้าแซ่เดียวกัน”
ชั่วชีวิตของพ่อบ้านไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันเช่นนี้ เขาน้ำตาแทบจะหยาดหยด ท่านแม่ทัพออกรบมายาวนาน ครั้งที่ยังมีฮูหยินและอนุภรรยาก็ไม่ได้ค่อยได้อยู่ด้วย ไม่เคยมีช่วงเวลายิ้มแย้มเบิกบาน ทุกอย่างเป็นเพียงหน้าที่ แต่งงานแล้ว ต่างคนก็ทำหน้าที่ของตนเอง ตราบจนฮูหยินเสียชีวิตไปและอนุภรรยาทั้งสองก็ล้มป่วยจากหายไปอีก เขาปรารถนาจะเห็นนายท่านมีชีวิตครอ
