จินฉิงอีกับซ่งฮุ่ยจูแอบดูอยู่บนต้นไม้ใหญ่จนจวิ้นอ๋องเดินเคียงคู่จากไปกับองค์หญิงจินเฟิ่ง
“องค์หญิงช่างสมคำร่ำลือ ข้าจะต้องเอาอย่างนางให้ได้” จอมยุทธ์เซียงประกาศตัว ซ่งอุ่ยจูเมื่อเห็นองค์หญิงฝึกทหารแล้วหันมาดูคุณหนูของตนเองอีกครา อยากจะบอกความจริงแต่ก็เกรงอีกฝ่ายจะเสียใจ
“เช่นนั้น ท่านก็ต้องหมั่นฝึกฝนให้หนักเหมือนองค์หญิง”
“ตื่นแต่เช้าหรือ? ข้าฝึกตอนเย็นได้หรือไม่?”
เกี่ยงแค่นี้ ซ่งฮุ่ยจูก็ขำพรืด “เอาเถิด ท่านอยากฝึกเวลาใดก็ตามใจ” นางรู้ดีว่า คุณหนูของนางไม่เหมาะกับเรื่องจริงจังขนาดนี้
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังจะลงจากต้นไม้ เสียงวิ่งสนั่นเขาก็ดังขึ้น
“นั่นอะไร?”
กองทหารนับหมื่นวิ่งขึ้นมา นำหน้าโดยชายร่างสูงใหญ่กำยำ ที่กระโจนเพียงครั้งเดียวก็ไปยืนจังก้าอยู่บนโขดหิน
“เป้าหมายคือ
