ใกล้แล้ว...ใกล้แล้ว
1012 คำ
“คุณพ่อขา หื้อ...แรงดีอย่างกับคนหนุ่ม ๆ เลย บ้ากามเหมือนที่ยัยสุบอกไว้จริง ๆ ด้วย อ๊อย !”
คนแอบมองพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะค่อย ๆ ถอดกางเกงขาสั้นออก จนเหลือเพียงชั้นในตัวจิ๋วที่ปกปิดเนินสงวนเอาไว้
“หนู...หนูเอง...ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันค่ะ อ๊ะ !?!”
แพทตี้ใช้นิ้วมือนวดคลึงบริเวณร่องกระสันที่บัดนี้ ฉ่ำแฉะด้วยน้ำเหนียวหนืดไปหมดแล้ว ก่อนจะสะกิดเขี่ยตรงปุ่มเนื้อสวาทตามไปด้วย
“อ้าส์ !”
อาการมึนเมาทำให้ขาดสติก็จริง แต่อาการร่านสวาทเนี่ยซิ มันทำให้เด็กสาวเ****นจนห้ามใจไม่ได้แล้ว
หนังสดก็ได้ดู แต่ถ้าดูไปด้วยเกี่ยวเบ็ดไปด้วย ถือว่าสุดยอดยิ่งกว่า
“ขมิบซิ....ขมิบหอยแน่น ๆ หน่อยซิจ๊ะ”
หนุ่มใหญ่พูดเสียงหื่น พลางรั้งเอวบาง จากนั้นเขาก็ระรัวแกร่งกายดุ้นยักษ์ใหญ่ ขยี้รูสวรรค์ไม่ยั้ง
“อ้าส์ ! อู้วส์...ทะ...ทะ...ทำแล้วค่ะ หนูขมิบแล้วค่ะป๋าขา อื้อ...”
หญิงสาวเงยหน้า อ้าปากครางซี๊ดซ๊าด
“แรงกว่านี้ได้ไหม ขมิบแรง ๆ หน่อยได้ไหม?”
“มะ...มะ...ไม่ไหว ของป๋ายาวใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มขนาดนี้ หนูขมิบจนเกร็งไปหมดแล้วนะคะ หู้วส์ !”
“ร่อนก็ไม่เก่ง ขมิบก็ไม่เก่ง ไม่ได้เรื่องเลยเธอนี่”
เสือเฒ่าหื่นเหี้ยมผู้นี้ ผ่านหญิงสาวมามากมายจนนับไม่ถ้วน หากจุดรับรู้ความรู้สึกที่หัวหยักเขาจะด้านชา มันก็คงไม่แปลก นี่ถ้าคู่สวาทไม่จัดจ้านมากพอ คงต่อกรด้วยลำบากแน่นอน
“อ๊าย ! อูยยย...ป๋า...อู้วส์...หนูเสียว”
คนถูกกระแทกร้องครางดังลั่น เมื่อคนหื่นด้านหลังถาโถมลีลาอย่างดิบเถื่อน
“เพี๊ยะ ๆ ๆ หู้วส์...มันต้องอย่างนี้ซิจ๊ะ...คนสวย ถึงจะมันส์ โอ้วส์...”
หนุ่มใหญ่ใช้มือฟาดบั้นท้ายทั้งสองข้างของหญิงสาวเต็มแรง ขณะที่ท่อนเนื้อคัดแข็งก็ระรัวถี่ยิบ
“โห...คุณพ่อขา...ทำไมคุณพ่อหื่น ถูกใจหนูจังเลย หนูชอบ...หนูชอบแบบคุณพ่อเนี่ย อ่ะ...”
แพทตี้หัวใจเต้นระรัว สองขาเหยียดตึง จากนั้นก็เกร็งกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกาย โดยเฉพาะกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกราน พร้อมกับออกแรงที่ปลายนิ้ว ขยี้ติ่งเนื้อจนอารมณ์ภายในล่องลอยใกล้จะถึงจุดสุขสมเข้าไปทุกที
“อร๊าย !!! ป๋า...สะ...สะ...เสร็จอีกแล้ว อ๊อย...ทำไมป๋าถึงอึดขนาดนี้เนี่ย”
หญิงสาวดีดดิ้นไปมา พลางเหลียวหันไปมองร่างกำยำที่กำลังกระแทกกระทั้นกลีบผกาของเธอ แบบจัดหนักและจัดเต็มทุกจังหวะ
“ฉันก็จวนแล้ว ทนอีกนิดนะจ๊ะ”
เขาเร่งกระเด้ากามสุดแรง จนความต้องการถึงจุดปลอดปล่อย
“โอ้วส์ ! อ่ะ!”
เสียงครางคำรามของพ่อเพื่อน ทำให้แพทตี้ซ่านสยิว จากนั้นเธอก็ขยี้ติ่งเนื้อ จนตัวเองถึงฝั่งฝันเช่นกัน
“อู้วส์ !!! โหย...โคตรเสียวเลย"
แพทตี้เกร็งกระตุกเรือนร่างอยู่ใต้ผ้าห่ม ขณะที่ลมหายใจของเธอนั้นหอบเหนื่อย และไม่นานก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลงไป
ทั้งอาการมึนเมา ทั้งอาการไคลแม็กซ์ มันช่วยทำให้ร่างกายของเธอเบาหวิว จากนั้นเด็กสาวก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ หล่อนไม่ควรมาอยู่ตรงนั้น
ทางด้านหญิงสาวของพ่อเพื่อน เมื่อเสร็จกิจกามแล้ว เธอก็รับค่าตัวแล้วเดินลงไปจากรถบ้าน ปล่อยให้เสือเฒ่าหื่นเหี้ยมกับเด็กสาวรนหาที่ นอนหลับใหลอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง
เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง ช่วงเวลาประมาณหกโมงกว่า ๆ แสงอาทิตย์เพิ่งจะโผล่พ้นยอดเขา บรรยากาศภายนอกที่พักมีหมอกลงจัด เลยไม่สามารถเห็นอะไรในระยะสิบเมตรได้ถนัด
หนุ่มใหญ่เพิ่งจะทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็เดินโทงเทงล่อนจ้อนออกจากห้องน้ำ ด้วยอาการสะลึมสะลือ
เพราะอากาศยามเช้าที่เย็นเยือก ทำให้ความเป็นชายของเขา คัดแข็งขึ้นเป็นลำกระบอง ขณะเมื่อคืนก็เพิ่งจะระเริงกามกับคู่สวาทไปนะ
“โอ้ว ว๊าวววว สุดยอด...บรรยากาศแบบนี้ มันน่าออกกำลังกายซะจริง ๆ เลย ฮึ่มมม น่าเสียดายว่ะ ไม่น่าปล่อยยัยหนูคนเมื่อคืนไปกลับไปก่อนเล๊ยยยย ฮึ่มม ไม่งั้นล่ะก็ อ่าห์ ไม่งั้นคงได้โดนจับล้างหน้าไก่แต่เช้าแน่ ๆ หึหึหึ”
เขาพูดพลาง ใช้มือนวดคลึงดุ้นเนื้อท่อนโอฬารกลางกาย แล้วรูดถอกจนหัวแดงเป็นแง่งเปิดออก
แต่ก่อนที่จะเดินกลับไปนอนต่อ ที่เตียงตามเดิม หนุ่มใหญ่วัยกลัดมันก็เหลือบไปเห็น ปลายเท้าเรียวเล็ก ยื่นออกมาจากผ้าห่ม ตรงเตียงสองชั้น
“เฮ๊ย ! นี่เท้าใครวะเนี่ย ยัยหนูคนเมื่อคืนก็กลับไปแล้วนี่หว่า แล้วใครกันที่ถือวิสาสะ ขึ้นมานอนบนรถบ้านของฉันวะ”
พูดพลางขมวดคิ้ว จากนั้นก็ค่อย ๆ เปิดผ้าห่มออก เผยให้เห็นร่างระหงของแพทตี้ เพื่อนลูกแสนสวย ซึ่งเธอกำลังนอนหลับปุ๋ย โดยไม่รู้เลยว่ามหันตภัยสวาทกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้แล้ว
“อุ๊ย ! โอ้! อะไรกันเนี่ย ยัยหนูแพทตี้นี่นา อื้อหือ...ขาวอวบนวลเนียนเชียวนะจ๊ะ ว่าแต่...นี่หนูมานอนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย”
เขายืนคิดทบทวนครู่หนึ่ง จนสันนิษฐานได้ว่า เด็กสาวแสนสวยคนนี้ คงจะแอบขึ้นมาตั้งแต่เมื่อคืนแน่ ๆ นี่เธอคงได้เห็นลีลาสวาทของเขาด้วยซิท่า ถ้าเป็นอย่างนั้นคงจะปล่อยเอาไว้ไม่ได้ซะแล้ว
สายตานักล่าสวาท สำรวจเรือนร่างของเธอตั้งแต่ใบหน้าสวยใส ลงไปถึงเนินเนื้ออวบอูมใต้สะดื้อ
กางเกงในตัวจิ๋วสีดำที่เด็กสาวสวมใส่ มันร่นลงไป จนเห็นไร้ขนรำไร ยั่วยวนอารมณ์พ่อเพื่อนเป็นยิ่งนัก
- ผู้เขียน
