ในงานแต่งงานนี้แอนนี่ไม่แสดงออกและแอนดี้กับฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะกิน สิ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีความสุขเล็กน้อยคือฉันได้รับช่อดอกไม้ของแอนนี่และเธอยิ้ม นี่เป็นรอยยิ้มเดียวของเธอในงานแต่งงานนี้ ฉันก็หัวเราะกับเธอในเวลานี้
หลังจากงานแต่งงานคาลวินมารับฉัน ฉันไปที่เบนท์ลีย์ปิดประตูและแยกความลำบากใจของทุกคน
“นั่นคือดอกไม้หรอ” คาลวินจ้องที่ดอกไม้ในมือของฉัน “แอนนี่ให้” ฉันยิ้ม
คาลวินยิ้ม “คุณอยากเป็นเจ้าสาวไหม?”
ฉันคิดเกี่ยวกับมันและพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว”
“ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้น” คาลวินยกคิ้วขึ้นฉันยิ้ม “ก็ ไม่มีอะไร”
ที่บ้าน
“พรุ่งนี้ผมต้องไปทำธุระ ประมาณอาทิตย์นึงได้” คาลวินเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมา เมื่อฉันนั่งอยู่บนโซฟาและเล่นโทรศัพท์เขาก็พูดทันที
เมื่อฉันได้ยินสิ่งนี้ฉันเงยหน้าขึ้นและพูดด้วยความประหลาดใจ “นานขนาดนั้นเลย” คาลวินยกคิ้วขึ้น
“คุณจะคิดถึงผมไหม” ฉัน
