กริ๊งกร่อง!
“กำลังไปค่า”
ฉันตะโกนตอบกลับไปก่อนที่ตัวเองจะปิดเตาลงและมุ่งหน้าไปทางประตูหน้าห้องในทันใดอย่างที่รู้ว่าใครมาหากัน
นาฬิกาบนฝาผนังบ่งบอกเวลาหกโมงเย็นในค่ำวันอาทิตย์...แล้วมันก็เป็นวันเดียวกับที่คุณปลายบอกกับฉันว่าอยากจะลองมาชิมฝีมือของฉันพร้อมกับไวน์รสโปรดที่เธอบ่มไว้นานเป็นปีแล้ว
“สวัสดีค่ะคุณเหมือนฝัน”
“เข้ามาก่อนสิคะ”
ฉันยกยิ้มให้กับคนที่ส่งยิ้มให้กันอยู่ก่อนแล้ว พร้อมกับเปิดประตูอ้าออกให้กว้างกว่าเดิมเพื่อต้อนรับใครอีกคนที่กำลังจะก้าวเข้ามาพร้อมกับขวดไวน์ในมือของตน
สายตาของฉันจดจ้องมองร่างสูงที่กำลังสำรวจห้องของฉันไปมา ฉันจึงก้าวเดินขึ้นไปขนานข้างและผายมือไปทางโซฟาซึ่งอยู่ตรงห้องรับแขกให้เธอหันมองตามมือของฉัน
“เดี๋ยวนั่งรอฝันตรงนี้ก่อนนะคะ พอดีเนื้อยังไม่ได้ที่เลย”
ฉันบอกตามความเป็นจริงให้ใครอีกคนพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนที่ฉันจะเดินกลับเข้ามาในครัวอีกครั้งและลงมือ
