“พอฉันเบื่อแล้ว…เธอห้ามลาออก” เสียงของเขามันดังอู้อี้ที่ซอกคอของฉัน มันเหมือนกับมีใบมีดคมมากรีดลงที่ก้อนเนื้อข้างซ้ายของฉัน
ดูเหมือนเขาจะกลัวว่าฉันจะลาออก
มันก็แน่ล่ะ ฉันน่ะอยากหลุดพ้นกับความรู้สึกนี้เหมือนกัน ชิลล์เพื่อนของฉันบอกให้ลาออกอยู่ทุกวัน แต่ฉันต้องหาเงินส่งค่าเทอมเพียงฟ้า และต้องหาเงินใช้หนี้ แต่ตอนนี้
ฉันก็คงลาออกไม่ได้ไปตลอดชีวิตแล้ว ยิ่งอยู่ใกล้เขา ใจฉันก็ยิ่งสั่นไหว ยิ่งอยู่ใกล้เขา
ฉันก็ยิ่งเจ็บปวด
“ถ้าทนไม่ไหว ก็หาเงินมาคืนฉัน” บอสพูดขึ้นขณะที่กำลังขบเม้มผิวบอบบางฉันไปด้วย เงินงั้นเหรอ ฉันไม่รู้ว่าที่เขาวางเงินไปร้อยล้านนั้น เพียงเพื่อเพิ่มยอดหนี้ให้ฉันหรือเปล่า แต่ฉันอยากบอกเขาตอนนี้เลย
ล้านหนึ่งฉันก็ไม่มี
“อื้อออ~” ฉันกัดฟันแน่นขึ้นทันทีที่เขาเริ่มบทรักขึ้นมาใหม่อีกครั้ง พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาที่หางตา ฉันไม่ได้สะอื้นออกมา แต่น้ำตามันคงไหลออกมาหล่อเลี้ยงความ
