ฉันกลับมาที่บ้านตอนเย็นเกือบจะดึกแอลไม่ได้มาส่งหรอกฉันมาเองต่างหาก แอลนะหรอจะมาส่งฉันที่บ้านกว่าจะปล่อยฉันกลับมาก็เอาแต่พูดแดกดันฉันตลอด มันผิดมากสินะที่ต้องคอยทำหน้าที่แบบนี้
“อ้าวดา เมื่อคืนไปไหนมา”แม่ฉันเดินมาถามสีหน้าเป็นห่วง แม่ไม่เคยดุฉันเลยนะเรื่องกลับบ้านดึงมันก็หลายครั้ง นี้แหละที่ฉันไม่อยากโกหกแม่
“อ่อ ดานอนคอนโดนีน่าเลยกลับมาเย็นๆเลย”แต่มันก็ต้องโกหกเพื่อความสบายใจของแม่และก็ฉันด้วย แม่ฉันก็โดนแอลเกลียดเหมือนกันแต่จะให้เเอลมาลงที่แม่ฉันก็ไม่ใช่
“ดาอยากอยู่คอนโดมั้ย ไปกลับบ้านเรามันก็ใกล้อีกอย่างดาก็โตมากแล้วด้วย”ฉันขมวดคิ้วงงๆมองแม่ทำไมอยู่ๆถึงถาม ฉันเคยขอไปอยู่นะก่อนจะมาอยู่บ้านลุงพิทแต่ก็ดันมาอยู่บ้านลุงพิทซะก่อน
“แล้วใครจะอยู่กับแม่”แม่ฉันแข็งแรงดีนะทุกอย่างเลยแต่ฉันกลัวแม่เหงา
“แม่อยู่กับป้ายาป้าใจได้ ไม่ต้องเป็นห่วงเลยไปใช้ชีวิตให้สนุกเถอะ”
“งั้น...........ก็ได้ค่ะลุ
