บทที่ 22 ว่าที่ลูกเขย

1259 คำ

“คุณคะ” กมลทิพย์ได้แต่เรียกตามสามีเสียงอ่อน ถ้าให้ย้อนคิดถึงเรื่องราวในวันวานก็ยอมรับเลยว่ามันเจ็บปวดหัวใจเหลือเกินเธอเกือบจะเสียสามีไปเพียงเพราะคำว่าคู่ควรกว่า ภวิตากับลูกชายได้แต่หน้าตาเหลอหลาเพราะไม่คิดว่าบิดาของหญิงสาวจะพูดความในใจออกมาตรงๆ “มะ ไม่ใช่ความผิดของลูกชายของน้องเลยนะคะ” ภวิตาตีหน้าเศร้าจนกมลทิพย์รู้สึกผิดแทนลูกสาวคนสวยของตน “ค่ะๆพี่ทราบดี วันนี้พี่ขอตัวก่อนค่ะ”กมลทิพย์ได้แต่คิดไม่ตกรู้เพียงแค่ว่าตอนนี้สามีคงไม่เออออตามเธอเหมือนอย่างเคยแล้ว เธอควรจะทำอย่างไรดี กมลทิพย์ต่อสายหาลูกสาวแต่ฝ่ายนั้นไม่ยอมรับสายจนเธอรู้สึกร้อนรน “คุณพี่คะยัยพรีนไม่รับสายน้องเลยน้องจะทำยังไงดีคะ” “คุณอยู่เฉยๆไปก่อนนะเดี๋ยวผมจะจัดการทุกอย่างเอง” “คุณพี่มีวิธีหรอคะ” กมลทิพย์ถามกลับแทบจะทันที “คุณคิดว่าถ้าผมโทรไปลูกสาวของคุณจะกล้าไม่รับสายหรอ” “อะ เอ่อ...” “ที่ผ่านมาผมแค่ต้องการให้อิสระลูกก็เท่

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม