อีกด้านหลังจากที่หนีรอดมาได้ภานุก็ขับรถส่วนตัวกลับต่างจังหวัดทันที เขาไม่รู้ว่าผู้ชายที่มาเห็นเป็นใครแต่ที่แน่ๆไม่น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับกรรัมภา ผู้ชายคนนั้นคงจะเป็นพ่อของเด็กทารกคนใดคนหนึ่งละมั้ง เขาได้แต่คิดเข้าข้างตนเอง เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากรรัมภาจะมีครอบครัวเป็นของตัวเองแล้วแล้วอย่างนี้ความหวังที่คนเป็นแม่ตั้งเอาไว้ก็คงจะสูญเปล่า “หายไปไหนมาตาภานุ มัวไปกกสาวอีกแล้วใช่ไหมแม่บอกกับเราว่ายังไงไม่เคยเชื่อฟัง” ภวิตาถามออกไปเสียงดังเมื่อลูกชายกลับมาถึงบ้าน “ผมไม่ได้ไปกกสาวที่ไหนมาครับแม่ แม่อย่ามองผมในแง่ร้ายเลยนะครับ” “ถ้าอย่างนั้นไปไหนมาล่ะ รีบบอกแม่มาสิ แม่ล่ะกลุ้มใจจริงๆ” “ไปหาว่าที่ลูกสะใภ้แม่มาไงครับ” “จริงหรอลูก เจอหนูพรีนแล้วจริงๆหรอ” มารดาของชายหนุ่มถามกลับตาโตด้วยความดีใจ ลูกบอกอย่างนี้ก็แสดงว่าได้เจอตัวของกรรัมภาแล้ว หล่อนเฝ้ารอวันที่กรรัมภาจะปรากฏตัวมาตลอดหลายเดือน “คร