Chapter 3 - จีบ
1165 คำ
Chapter 3 – จีบ
" จ้องขนาดนั้นเขาก็กลัวสิวะ " เสียงของไอ้พร้อมดังขึ้น ขณะที่ผมกำลังจ้องมองร่างบางของรุ่นน้องในคณะที่กำลังคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่
" ใคร?? "
" ไอ้ฮาร์ท "
" นี่มึง... "
" ใช่เหรอว่ะ "
" ไม่เห็นอาการมันหรือไง "
เสียงคุยของพวกมันไม่ได้ทำให้ผมละสายตาจากรุ่นน้องชื่อเวลาไปเลย
สวัสดีครับ ผมฮาร์ท วรากรณ์ ศุขพัฒน์ศิรการ
เรียนบริหาร ปี 3 ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับจิวเวอร์รี่ มีเพื่อนสนิทที่เรียนคณะเดียวกัน 4 คน ไอ้อาเทอร์ จากัวร์ พร้อม และไอ้ไมค์ เป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กแล้ว รู้ตับไตไส้พุงกันหมด และด้วยความนิ่งและไม่ได้สนใจใครมากนักของกลุ่มผม ทำให้ถูกจับมาเป็นเฮดว๊ากโดยที่ไม่ได้เต็มใจซักนิด รู้จักกันแค่นี้ก่อนนะครับ นิสัยใจคอค่อยเรียนรู้กันไป
" น่ารักดีนะ แต่รีบหน่อยนะมึง เดี๋ยวมีคนคาบไปแดกก่อน โดยเฉพาะกู น่ารักอย่างนี้กูชอบ " แล้วพอผมได้ยินคำพูดของไอ้อาเทอร์ เพื่อนปากหมาของตัวเองแล้วผมก็หันไปตวัดสายตามองมันอย่างเอาเรื่องทันที แม้จะรู้ว่ามันพูดเล่นไปงั้น แต่ผมก็ไม่พอใจอยู่ดี
" อุ๊ย กาแฟอร่อยดีนะ " แล้วพอเห็นสายตาผมมันก็สะดุ้งเฮือกแล้วทำเฉไฉทันที
22.21 น.
เมื่อถึงเวลาปิดร้าน ฉันก็ช่วยพี่ๆ เก็บของ ปิดร้านตามปกติ พอเอ่ยลาพี่ๆ ทุกคนแล้วก็กลับหอ แต่พอเดินออกมาแล้วก็เจอกับคนที่ทำให้ฉันไม่มีสมาธิทั้งวัน
พี่ฮาร์ทนั่นเอง เขายืนอยู่แถวทางที่ฉันจะต้องเดินกลับหอ นั่นทำให้ฉันต้องเดินผ่านเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ว่าแต่เขามายืนทำอะไรตรงนี้กันนะ
" กลับยังไง " แล้วพอฉันเดินผ่านเขาแล้วเสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้นนิ่งๆ พร้อมกับร่างหนาที่เดินมาดักหน้าฉันไว้
" เอ่อ พี่คุยกับหนูเหรอคะ " ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาไปก็มองรอบๆ ไปด้วยแล้วถามเขาอย่างไม่แน่ใจ
" มีใครอยู่แถวนี้ไหมล่ะ " พี่ฮาร์ททำหน้าเอือมแล้วพูดขึ้นเสียงนิ่ง
" แฮ่ๆ ไม่มีค่ะ " ฉันยิ้มแหยแล้วตอบกลับไป นั่นสิ ถามอะไรโง่ๆ นะเวลา แต่พอเห็นสายตานิ่งๆ ของพี่เขาแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเขาถามฉันว่าอะไรในตอนแรก
" อ้อ หนูเดินกลับค่ะ หอหนูอยู่ใกล้ๆ นี่เอง " ฉันตอบกลับไปแล้วชี้ไปทางหอฉันที่อยู่ไม่ไกล แค่เดินเข้าซอยใกล้ๆ นี่เอง
" ตามมานี่ " แต่พี่ฮาร์ทไม่ได้มองตามไป เขามองหน้าฉันนิ่งแล้วออกคำสั่ง
" คะ?? " ฉันทำหน้างงใส่เขา แต่พี่ฮาร์ทกลับไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเดินนำหน้าฉันไปที่ลานจอดรถของร้านแล้วเดินไปหยุดที่รถหรูคันหนึ่งพร้อมกับเปิดประตูออก
" ขึ้นรถ " เขาหันกลับมามองฉันแล้วพูดขึ้น
" เอ๋ " ฉันยิ่งงงกว่าเดิมไปอีก อะไรของเขา ให้ฉันขึ้นรถเหรอ แล้วไปไหนอ่ะ
" จะไปส่ง " พอเห็นฉันทำหน้างง พี่ฮาร์ทก็พูดบอกพร้อมกับมองฉันอย่างบังคับ
" ไม่เป็นไรเลยค่ะ หนูกลับเองได้ ใกล้ๆ นี่เอง " ฉันรีบปฏิเสธทันทีสิ ไม่ได้รู้จักกันซักหน่อย จู่ๆ ก็มาบอกว่าจะไปส่ง ฉันไปด้วยก็บ้าแล้ว
" ขึ้นรถ " แต่เขาไม่สนใจ และยิ่งมองฉันดุขึ้นไปอีก
" ค่ะ " ซึ่งฉันจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากขึ้นไปนั่งบนรถอย่างคนเจียมตัว
แงงงงงงง
" จอดตรงนี้ก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเข้าไปข้างในก็ได้ " ฉันเอ่ยบอกเขาเมื่อจอดขับมาถึงหน้าหอฉันแล้ว หอฉันเป็นอพาทเม้นท์ธรรมดา แต่ก็มีความปลอดภัยในระดับหนึ่ง ซึ่งหอนี้พี่ชายฉันเลือกให้เอง เพราะพี่เขารู้ว่าถ้าฉันเลือกเองจะเลือกหอถูกๆ
" อื้ม "
" ขอบคุณมากนะคะ " ฉันปลดเบลล์ออกแล้วหันไปขอบคุณพี่ฮาร์ทที่ขับรถมาส่ง
พรึบ
ซึ่งพี่เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แต่เขายื่นโทรศัพท์หรูยี่ห้อดังมาให้ฉันแทน
" ขอเบอร์ " แล้วขณะที่ฉันจะเปิดปากถามเขาก็พูดขึ้นก่อน
" เบอร์หนูเหรอคะ " ฉันถามกลับงงๆ
" เบอร์หมาเธอมั้ง " แต่พอได้ยินคำตอบจากเขาแล้วฉันก็ทำหน้ามุ่ย
" พูดดีๆ ก็ได้นี่นา " ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองแล้วเอาโทรศัพท์มากดเบอร์ให้เขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้รู้จักเขา แต่ก็พอรู้ว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจพอสมควร ดูจากที่บังคับจะมาส่งฉันนั่นสิ ถ้าฉันไม่ให้เบอร์เขา วันนี้ก็ไม่ได้ขึ้นไปนอนแน่ๆ
" นี่ค่ะ " ฉันกดเบอร์แล้วยื่นโทรศัพท์ให้เขาไป จากนั้นก็มองเขาอย่างชั่งใจเพราะมีคำถามจะถามเขา
" มีอะไร " ซึ่งพี่ฮาร์ทก็คงจะรู้ตัวว่าฉันมีอะไรจะพูดกับเขา
" เอาเบอร์หนูไปทำไมคะ " ฉันถามขึ้นเมื่อมีโอกาส เพราะฉันไม่เข้าใจจริงๆ กับการกระทำของเขาในตอนนี้ ฉันพึ่งรู้จักเขาวันนี้ แล้วเขาก็มองฉัน มาส่ง แล้วก็ขอเบอร์ แม้จะมีความคิดแปลกๆที่โผล่มาในหัวบ้าง ฉันก็ไม่กล้าคิดต่อจริงๆ เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้
" เห้อ จีบ " พี่ฮาร์ทถอนหายใจออกมาแล้วพูดสิ่งที่ฉันทำให้ฉันถึงกับตาโต
" ห๊าาาาาา "
" ใกล้กันแค่นี้ จะตะโกนทำไม "
" จะ จีบ จีบหนู?? " ฉันถามขึ้นเสียงเลิ่กลัก อย่างเขานี่นะจะจีบฉัน
" อื้ม จีบเธอ เข้าใจอะไรยากจังว่ะ "
" ละ ล้อหนูเล่นหรือเปล่าคะ " ฉันหรี่ตามองเขาอย่างจับผิด นี่เขาล้อฉันเล่นหรือมาเล่นตลกอะไรกับฉันหรือป่าวเนี่ย
" หน้าฉันเหมือนคนล้อเล่น " พี่ฮาร์ทมองหน้าฉันด้วยสายตาจริงจัง
" ก็ไม่ " ฉันส่ายหน้าให้เขาไป
" งั้นก็แสดงว่าจริงไง "
" บ้าไปแล้ว " ฉันมองหน้าเขาอย่างโง่งม นี่มันอะไรกันเนี่ย อย่างพี่ฮาร์ทนี่นะ คนที่แสนจะหน้าตาดี เฟอร์เฟคอย่างเขาจะมาจีบคนอย่างฉันนี่นะ
" จะขึ้นห้องไหม ถ้าไม่ ฉันพากลับห้องฉันนะ "
" มะ ไม่ ไม่ไปนะ เอ่อ งั้นหนูลานะคะ " ฉันรีบปฏิเสธแล้วก็เอ่ยลาเขาแล้วลงจากรถมาจากคนโง่งม
พอรถหรูเคลื่อนตัวออกไปฉันก็หน้าแดงขึ้นมาทันทีที่คิดถึงคำพูดของพี่ฮาร์ทก่อนหน้านี้
- ผู้เขียน
