ตอนที่ 6
1403 คำ
เควินถอนหายใจไม่รู้ว่าจะเถียงแทนลีน่ายังไง มันจริงของเจราลทุกอย่างนะ เขาจะไม่ยอมเสียเพื่อนและเสียเมียไปเด็ดขาด เดี๋ยวเดือนหน้าลีน่าก็กลับไปเพื่อทำงานแล้วเขาจะได้มีเวลาจัดการอะไรหลายอย่างต่อได้
“เออ แป๊ปนะมึง” คาร่าโทรมาเลยออกไปรับสายข้างนอกแทน ที่ตรงนี้เสียงดังไม่มีทางคุยกันรู้เรื่องหรอก
‘มีอะไรคาร่าตอนนี้ฉันไม่ว่างดูงานนะ’
‘เห็นรูปลีน่ารึยัง?’
‘รูปอะไรคาร่าพูดมาให้หมดดิ?’
‘ก็ลีน่าถ่ายชุดชั้นในขึ้นปกนิตยาสารไง เห็นเพื่อนฉันบอกว่าอาทิตย์นี้ว่างตลาดแล้ว’
‘ส่งมาคาร่า ฉันอยากดูเมียตัวเองเหมือนกัน’
‘แล้วอย่าทะเลาะกันล่ะ’
‘ไม่แน่หรอกคาร่า’
เขาตั้งตารอแต่คาร่ายังไม่ส่งรูปถ่ายเซ็ตนั้นมาสักที ไม่รู้เป็นห่าอะไรอีก ชอบมาทำให้อยากรู้แล้วก็หายไป พี่สาวแม่งโคตรเหี้ยทำอะไรไม่ปรึกษาน้องชายเลยสักคำ
เรื่องนี้คาร่ามีส่วนรู้เห็นแทบทุกอย่างแน่นอน
เบื่อว่ะ!
พี่สาวไม่ยอมส่งรูปมาสักทีเขาก็เลยเดินกลับไปกินเหล้ากับเพื่อนต่อ แล้วสีหน้าที่หงุดหงิดคงบอกพวกมันนได้ว่าอารมณ์ไม่ดีมากขนาดไหน เพื่อนก็ส่งแก้วเหล้ามาให้ทันทีเลย
“ไงมึง…เมียโทรมาเหรอ?” ลีโอถาม
“พี่สาวกูโทรมาว่ะ ลีน่ารับงานเปลื่องตัวอีกแล้ว! กูแม่งจะบ้าตายอยู่แล้ว!” ยัยนางมารลีน่าแม่งทำตามใจตัวเองตลอดไม่สนใครเลย โดยเฉพาะเขายิ่งไม่แคร์ทั้งที่อนาคตเราจะแต่งงานกันแท้ๆ นี่เขาต้องหาทางเอาเธอออกจากวงการนางแบบให้ได้
คิดจะดื้อกับผัวมันก็จะยากหน่อยนะลีน่า
จัดการยังไงดีว่ะ
“พรุ่งนี้กูไปดูบอลที่คอนโดมึงนะเว้ย นัดนี้กูลงไปเยอะ”
“อืม แล้วลากคอเหี้ยก้ามาด้วย แม่งไม่เจอมันเป็นอาทิตย์แล้ว” ถึงตอนนี้เขาจะเหม็นขี้หน้ามันแต่ยังไงมันก็เพื่อนก็คือเพื่อน ไทก้าไม่คิดอะไรมากที่ไม่ชวนเพราะปรกติแม่งก็เทนัดเพื่อนเก่งมากอยู่แล้ว หรือไม่ก็มาสายจนกรอกตามองบ่อยๆ แล้วอีกอย่างมันก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วย
เรื่องนี้ลีน่าต่างหากล่ะที่ผิด!
“มึงแน่ใจนะ?” ลีโอถามซ้ำเพื่อความมั่นใจ
“แล้วมึงจะไม่หวงเมียจนกระทืบไอ้ไทก้ารึไง?” เจราลถามจี้จุดเข้าประเด็นเลย ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้ก็ควรจะเลี่ยงไม่ใช่รึไง แล้วถ้าเพื่อนตีกันมันจะลำบากคนห้ามนะเพราะโดนลูกหลงแล้วเจ็บมาก หรือเผลอๆจะเจ็บกว่าพวกที่ดีกันอีก
เขาบางเจราลมันก็พูดตรงเกินไปนะ เขานี่น่ะเหรอจะกระทืบเพื่อนได้ อย่างมากแค่ต่อยให้หายหมั่นไส้แค่นั้นเอง
อีกอย่างเขาไม่ใช่คนหัวรุนแรงด้วย
เช้าวันต่อมาลีน่ายังไม่ตื่นแถมยังนอนซุกตัวซบและกอดเขาแน่นเลยเชียว เราไม่ได้ใส่เสื้อผ้านอนเพราะชอบเนื้อแนบเนื้อมอบความอบอุ่นให้ถึงส่วนลึกในใจ ไม่แน่ใจว่าเมื่อคืนนอนตอนไหน เขากลับมาก็ตีสามแล้วเอากับลีน่าก็ไม่รู้กี่ยกกว่าจะนอน
Rrrrrrr….
‘โทรมาทำเหี้ยอะไรแต่เช้าว่ะ?’
‘เช้าพ่อมึงดิไอ้สัตว์! นี่มันเที่ยงแล้ว’
‘เที่ยงแล้วไงก็กูจะนอน’
‘กูอยู่หน้าห้องมึงเนี่ยไอ้เวร ถ้าตอนนี้ยังไม่ได้เอากับเมียก็ช่วยมาเปิดประตูให้กูก่อน’
ตอนนี้มันเที่ยงแล้วจริงๆเหรอ ทีแรกนึกว่าเช้าซะอีกเพราะไม่ได้ดูนาฬิกา เจราลอยู่หน้าห้องเลยนอนต่อไม่ได้ ไม่รู้ว่ามันจะรีบมาอะไรนักหนา เขาหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันเอวแล้วถึงไปเปิดประตูให้พวกเหี้ย ดีนะไอ้หนูอ่อนลงแล้วไม่งั้นอายเพื่อนแน่
“มึงไม่แก้ผ้ามาเลยว่ะ!”
“กูเล่นเกมรอ”
ระหว่างที่พวกมันเล่นเกมส์เขาก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวสบายๆแล้วก็ปลุกลีน่าด้วย เขาจำเป็นต้องบอกเธอให้รู้เพราะกลัวว่าจะใส่แค่ชุดชั้นในเดินออกไปหรือบางทีก็ไม่ใส่เสื้อผ้าเลย ปรกติเราอยู่กันสองคนมันไม่มีปัญหาเพราะเขาก็ชอบและชินแล้ว อีกอย่างเมื่อคืนลืมบอกเรื่องนี้ด้วยเพราะเอากันไม่หยุด
แต่ไม่แน่ใจว่านี่คือการนอนหรือซ้อมตายกันแน่
เธอหลับสนิทเกินไป!
“เควินใครมาเหรอเสียงดังจังเลย”
“เพื่อนฉันมา ไปอาบน้ำเถอะตัวเธอเหม็นแล้ว”
“ไอ้เควิน!!” มาว่าเธอตัวเหม็นได้ไง รู้ไหมว่าโลชั่นที่ใช้ทุกวันมันราคาเท่าไร แล้วถ้าเหม็นจริงมากอดมาหอมทั้งคืนทำไม
เควินก้มหน้ามาใกล้ๆแล้วทำจมูกฟุดฟิดไปมาเหมือนหมากำลังดมกลิ่นอะไรบางอย่าง ก่อนจะย่นจมูกแล้วส่ายหน้าหนีเหมือนว่าตัวของเธอเหม็นมาก
ไอ้นี่บ้ากวนประสาทแต่เช้าเลย
“ไปก็ได้! เควินสั่งอะไรให้กินด้วยนะ”
“มีแต่เหล้ากินได้ป่ะ?”
“กินได้! แต่หาอะไรมารองท้องฉันก่อนสิ”
“เดี๋ยวสั่งมาให้”
ตื่นมาก็ชวนกินเหล้าเลย นี่เควินเป็นคนประเภทไหนเนี่ยถึงตับแข็งแรงกว่าชาวบ้าน ไปคลับก็กินทุกคืน บางวันก็ย้ายสถานที่กินบ้าง เธอเลยต้องกินเหล้าไปด้วยทุกครั้ง
เธอเดินออกมาเควินก็จัดการส่งข้าวหน้าปลาดิบมาให้ เขาคงคิดว่าเธอต้องรักษาหุ่นมั้งเลยไม่สั่งอาหารขยะมาให้ หรือของทอดของมันมาให้ แต่คุมอาหารก็ดีจะได้ไม่ต้องออกกำลังมาก
“เป็นไงกินได้ใช่ไหม?”
“อืม อร่อยดีแต่ว่านายรู้จักอาหารคลีนแบบนี้ด้วยเหรอ?” เควินเป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย เขากินได้ทุกอย่างเลยตั้งแต่อาหารธรรมดาข้างทางจนไปถึงภัตตาคารหรู แล้วก็อาหารคลีนพวกนี้เควินไม่น่าจะรู้จักร้านอร่อยๆเพราะไม่กิน
“ไทก้ามันสั่งให้น่ะ” เมียมองไปที่เพื่อนทันทีเลย
“ไทก้าเหรอ?” เธอเผลอยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย แต่ว่า…
“มันถามเมียมาเพราะมันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ไม่เป็นไร แค่ไทก้าสั่งให้ก็พอแล้ว
เธอกินข้าวไปพร้อมกับนั่งแอบมองหนุ่มๆกลุ่มนี้ไปด้วยพลาง หน้าตาดีกันทุกคนเลยเสียดายที่เจอเควินก่อน แต่ก็ช่างเถอะจะเจอก่อนหรือเจอหลังยังไงเราก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี
“ผัวอยู่ตรงนี้สนใจหน่อยสิ”
“ฉันเปล่านะ!”
“จ้องเพื่อนผัวขนาดนี้ยังปฎิเสธอีก ตอแหลว่ะ”
“What??” อยู่ดีๆก็มาหาเรื่องเธอนี่นะ มันใช่เหรอห่ะไอ้บ้า
“เห้ยเหี้ยเคมึงคุยเบาหน่อย แอมโทรมา” ไทก้าหัดไปบอกเพื่อนที่คุยกับเมียเสียงไม่ดังมาก แต่ดูทรงแล้วเหมือนจะหาเรื่องทะเลาะกันมากกว่า แล้วเมียโทรมาเลยไม่อยากให้ได้ยินเสียงผู้หญิงเพราะกลัวว่าเธอจะคิดมาก เพื่อนถอนหายใจแต่เขารับสายพอดีเลยไม่ได้พูดอะไรต่อ
‘อยู่ที่ไหนคะซื้อของมาฝาก?’
‘คอนโดเพื่อน เดี๋ยวพี่ไปเอาที่คอนโอแอมนะ’
‘เดี๋ยวแอมเอาไปให้ดีกว่า เย็นนี้ต้องไปหาคุณอาพ่อของคัฟเค้กค่ะ กว่าจะกลับมาก็ดึกหรืออาจจะค้างที่นั่น’
‘เดี๋ยวพี่ส่งโลเคชั่นไปให้แล้วกัน มาถึงแล้วบอกนะ’
ไทก้าคุยกับเมียด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนน่าขนลุก เขาดึงลีน่ามานั่งฟังใกล้ๆไม่ให้ลุกหนีไปไหน เจอแบบนี้แทงใจดำล่ะสิ ทีกับผัวไม่ยอมรักเสือกมาชอบเพื่อนผัว เอาให้ช้ำใจตายไปเลย
“เควินปล่อย!”
“อยู่นี่แหละลีน่า!”
- ผู้เขียน
