“หรือว่าเราจะบอกเรื่องนี้ให้พี่ธรรม์รู้”
ใบบัวรำพึงกับตัวเองและแอบย่องไปยืนที่หน้าต่างก็เห็นผอ.คนเดิมเดินออกจากบ้านไปที่ประตูรั้วและเดินออกไปอย่างเงียบเชียบ หล่อนนิ่วหน้าและนิ่งคิดต่อ
“อืม...หรือว่าเราจะหาโอกาสคุยกับพี่ธรรม์เรื่องนี้ บางทีถ้าพี่ธรรม์รู้ความจริงจะได้ทำใจ เอ...แล้วถ้าพี่ธรรม์โกรธแล้วทำร้ายพี่สาวเราล่ะ...แต่ถ้าพี่ธรรม์รู้ทีหลังแบบไม่ทันตั้งตัวมันจะรุนแรงกว่านี้หรือเปล่า...อืม...เอาวะ...เราต้องหาโอกาสคุยกับพี่เขยเรื่องนี้ให้ได้ดีกว่าพี่ธรรม์รู้ทีหลังแบบไม่ทันตั้งรับอาจจะเสียใจมากกว่าเก่า”
ใบบัวนั่งคิดนอนคิดหลายตลบก่อนจะผล้อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว และเมื่อตื่นขึ้นมาตอนเช้าหล่อนก็อาบน้ำแต่งตัวสวมชุดนักศึกษาลงไปที่ห้องครัวก็เห็นว่าธรรม์กับต้นน้ำนั่งทานอาหารเช้ากันอยู่ ทั้งสองหันมายิ้มกับหล่อนที่เดินเข้าไปแล้วนั่งร่วมวงบนโต๊ะอาหารด้วย
“วันนี้ตื่นเร็วจังนะบัว...พี่เตรียมข้าวต้มไว้ใ
