"ต้นเตยของเราเก่งจริงๆ เลย ป้าล่ะภูมิใจในตัวหนูที่สุดเลย พ่อกับแม่ที่กำลังมองลงมา ก็คงภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้ไม่ต่างกัน"
คุณป้าดารินเอ่ยชมฉัน ที่วันนี้ฉันสามารถคว้ารางวัลชนะเลิศการแข่งขันทักษะภาษาอังกฤษมาได้ ขณะนั่งทานอาหารเย็นด้วยกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
ซึ่งแน่นอนว่าพร้อมหน้าพร้อมตาต้องมีคีตะรวมอยู่ด้วย ฉันแอบเหลือบไปมองก็เห็นหมอนั่นแอบเบ้ปาก ตอนที่คุณป้าชมฉันด้วยแหละ
คนขี้อิจฉาก็แบบนี้แหละ
"แต่น่าเสียดาย ต้นเตยผู้น่ารักน่าจะเป็นลูกสาวแท้ๆ ของเรานะคะคุณ"
คีตะตาโตทันทีเมื่อได้ยินคุณป้าพูดว่าฉันน่าจะเป็นลูกสาวแท้ๆ ของท่าน
"แม่พูดอะไร ยัยเตี้ยนี่ดีกว่าผมตรงไหน ทำไมถึงอยากได้เป็นลูกแท้ๆ ด้วย"
ช่างกล้าถามนะยะว่าฉันดีกว่าตรงไหน ขอบอกเลยว่าดีกว่าทุกตรงย่ะ!
"พูดไม่เพราะอีกแล้วนะ มาเรียกต้นเตยของแม่แบบนี้ได้ยังไง หุ่นแบบนี้เขาไม่ได้เรียกว่าเตี้ย แต่เรียกว่าตัวเล็กน่าทะนุถนอมต่างหาก แล้วเร
