บ้านเทพไทย
ตุบ!! เมื่อกลับมาบ้านแล้วลูกน้องของเทพไทยก็โยนทั้งคู่ลงพื้นและทุกคนก็ยืนมองทั้งสองที่สภาพตอนนี้แทบดูไม่ได้เลย
"ฉันให้แกไปทำงานแต่กลับไปแย่งผัวคนอื่นมันใช้เหรอฮะยัยแคร์?!" เทพไทยตะคอกใส่ลูกสาวโดยตอนนี้เธอเอาแต่ร้องไห้
"ฮืออออ ๆ คุณพ่อขาแคร์ขอโทษ อึก!! แคร์ขอโทษแต่ว่าเรารักกันจริง ๆ นะคะคุณพ่อ ฮืออออ!!" แคร์คลานเข้าไปและกอดขาของเทพไทยไว้
"ไม่ต้องมาจับฉัน!! แล้วมึงไม่มีอะไรจะพูดหน่อยเหรอไอ้เลว!!" พรึ่บ!! ปึก!! เทพไทยสะบัดขาออกจากแคร์ก่อนจะเดินไปถีบยอดอกของสรัลด้วยความโมโห
"ผมขอโทษครับ...ผมผิดเองครับที่ไม่สามารถห้ามใจตัวเองเอาไว้ได้ ตะแต่ว่าผมรักแคร์จริง ๆ นะครับท่าน" สรัลยกมือไหว้และพูดออกไปตอนนี้เขากลัวตายมากที่สุดอะไรที่สามารถเอาตัวรอดได้เขาจะทำแม้ว่าต้องกราบตีนก็ตาม
"รักเหรอ?! รักแล้วทำไมมึงไม่เป็นบอกเลิกนังนั่นและมาคบลูกสาวกูให้ถูกต้องวะ?!"
"เอ่อ คือ...ผมผิดไปแล้วครับท่า
