หมับ!
"สวัสดีค่ะป๊า สวัสดีค่ะม๊า" น้ำหนึ่งกอดพ่อแม่ก่อนจะสวัสดีทักทายเธอคิดถึงพ่อแม่มากและอยากมาหายิ่งตอนที่รู้ว่าสรัลหักหลังเธอ เธอยิ่งอยากกอดพ่อแม่มาก ๆ เพราะว่ามันเหนื่อยและอยากได้กำลังใจ แต่เธอก็ไม่อยากเอาความทุกข์ของตัวเองมาเป็นภาระของพ่อแม่กลัวพวกท่านจะเป็นห่วง ไหนจะใหญ่พี่ชายของเธอต้องไปโวยวายสรัลแน่นอนเพราะงั้นเธอเลยอยากจัดการเองให้มันจบไป
"คิดถึงจังเลยลูกว่างก็มาหาป๊าม๊าบ้างสิ" วิไลแม่ของน้ำหนึ่งกอดลูกสาวและพูดด้วยความคิดถึง
"ค่ะ หนึ่งจะพยายามหาเวลาว่างนะคะ อ่อ! เกือบลืมเลยค่ะ...ป๊าม๊า เฮียใหญ่...นี่ท่านประธานของหนึ่งค่ะ" น้ำหนึ่งแนะนำปุณณ์ให้พ่อแม่และพี่ชายรู้จัก
"สวัสดีครับเรียกผมว่าปุณณ์เฉย ๆ ก็ได้ครับ" ปุณณ์เกร็งนิดหน่อยแต่ก็ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้และทักทาย
"สวัสดีครับท่านมากับน้ำหนึ่งได้ยังไงครับเนี่ย?" วินัยพ่อของน้ำหนึ่งถามเขา
"ไม่ต้องเรียกท่านหรอกครับ พอดีว่าคุณหนึ่งชวน
