"จะถึงรึยังคะ ถ้าจะถึงส่งลูกมาให้เหมยค่ะ" เหมยลี่เปลี่ยนเรื่องทันที
"เดี๋ยวผมอุ้มเอง" เจ้าพ่อเฉินฟงอุ้มเด็กชายตัวอ้วนไม่ยอมปล่อย
"ค่ะ"
"ผมจะรอคำตอบนะ นานแค่ไหนก็จะรอ" ร่างสูงพูดก่อนจะพาลูกชายลงจาก ฮอ แล้วส่งตงกัวให้ลูก หันมารับร่างเพรียวของเหมยลี่
"ขอบคุณค่ะ ทำไมมาที่นี่ละคะ" หล่อนถามเมื่อถึงบ้านเก่าอาม่าของเฉินฟงที่ยกให้ในอดีตเพื่อเป็นของขวัญวันแต่งงาน ที่นี่เป็นสถานที่ฮันนีมูนของหล่อนและเฉินฟง ที่ทั้งคู่ทำได้แค่มานอนดูดาวเป็นเพื่อนกันเท่านั้น
"ที่ปลอดภัยที่สุด ระบบป้องกันดีมาก เราจะอยู่กันที่นี่ไปก่อนนะเหมย" ร่างสูงรับลูกชายมาอุ้มแล้วจูงมือภรรยาเข้าไปภายในตัวบ้าน
"ที่นี่ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ เห็นแล้วคิดถึงอาม่าจัง โอะ ลืมเลยเอาลูกว่างก่อนสิคะ อุ้มนานปวดแขนน่าดูเลย" ร่างเพรียวรีบพาเจ้าพ่อเฉินเข้ามาในห้องนอน เหมยลี่ตรวจความเรียบร้อยก่อนจะบอกให้คนข้างๆ วางลูกลงบนที่นอน
"ไม่ปวดหรอก ตงห
