สาวใช้ที่ 2
แม่บ้านหลิน
หลินจินอี๋กลับมาถึงคฤหาสน์ก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว ยามนี้นางเดินเข้ามาในห้องครัว เนื่องจากอาหารการกินทุกอย่างของนายท่าน นางต้องความควบคุมดูแลรสชาติเอง ทุกวันนางจึงต้องเข้าครัวมาตรวจความเรียบร้อย และชิมรสชาติอาหารทุกจาน จากนั้นค่อยส่งออกไปขึ้นโต๊ะของนายท่าน
พ่อครัวหกคนยืนมองนางตรวจสอบอาหารด้วยความหวาดกลัว หากอาหารจานไหนรสชาติไม่ถูกปากนาง นางจะเททิ้งและหักเงินเดือนคนปรุงอย่างโหดร้าย
“ยกทั้งหมดไปขึ้นโต๊ะนายท่าน” นางสั่งสาวใช้รุ่นเล็ก ที่ยืนรออยู่ข้างๆ หลายคนให้ยกอาหารออกไป
คฤหาสน์ใหญ่โตหลังนี้มีผู้อยู่อาศัยหลายร้อยคน แบ่งออกเป็นคนตระกูลเซียวห้าครอบครัว เนื่องจากบิดาเซียวเฉิงเป็นพี่ชายคนของบ้าน ยามนี้น้อยชายอีกสี่คนยังไม่แยกบ้านออกไป ทั้งหมดจึงอาศัยอยู่ภายในคฤหาสน์เดียวกัน
“แม่บ้านหลิน ท่านต้องการให้เรายกอาหารของท่านไปที่ห้องเลยหรือไม่” สาวใช้รุ่นเล็กนางหนึ่งเอ่ยปากถา
