บทที่ 5 แสงเหนือรับส่ง

856 คำ
คูเปอร์ขับรถมาส่งคาร่าที่บ้าน ตอนนี้คาร่ากลับมาร่าเริงพูดไม่หยุดแล้ว "คูเปอร์"คาร่าโอเคแล้วแน่นะ พี่เป็นห่วงมากเลย "คาร่า"โอเคมากๆค่ะเฮียไม่ต้องเป็นห่วง พี่จันทร์เจ้าพูดให้คาร่าคิดได้ ต่อไปนี้ถ้าใครเข้ามาไม่รักคาร่าเท่าเฮียๆ คาร่าจะไม่มีแฟน คอยดู "จันทร์เจ้า"เก่งมากค่ะคาร่า ว่าแล้วยื่นพวงกุญแจกับกระเป๋าเงินช้างสีสันสดใสให้น้อง ของคาร่ากับคิริน พี่ซื้อมาฝากจากเชียงใหม่ พี่ไปเดินถนนคนเดินมา "คาร่า"ว้าวว สวยจังเลย คาร่าไปหาคุณยายก็บ่อยนะคะ แต่ไม่เคยเดินถนนคนเดินสักที Call พี่ดล คาร่ามองสายเรียกเข้าในมือ "คูเปอร์"มีอะไรหรือเปล่าคาร่า "คาร่า"ผู้ชายคนนั้นโทรมาคาร่าไม่อยากคุย "คูเปอร์"ตบไฟจอดรถข้างทาง เอามานี้พี่รับให้ พี่ดล:คาร่า อย่างี้เง่าได้มั้ย จะอะไรนักหนา เธอไม่ให้ฉัน ฉันก็หาความสุขจากคนอื่น เห็นแก่ตัวไปป่ะ คูเปอร์:กำลังโมโหสุดขีด. แล้วมึงจะทำมัย อยากกินลูกปืนกูมั้ย น้องกูบอกเลิกแล้วคือจบ มึงอยากมีชีวิตอยู่มั้ย ห๊าาาาาา ไอ้เวรนี่ไม่อยากตายดีใช่มัย พี่ดล:ผมขอโทษครับ นึกว่าคาร่ารับสาย คูเปอร์:ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ใครรับสาย ถ้ามึงไม่อยากสมองกระจาย เลิกยุ่งกับน้องกู อย่ามาหาว่ากูไม่เตือน. พูดจบคูเปอร์วางสาย แล้วส่งโทรศัพท์ให้น้องสาว ถ้าไม่อยากคุยกับมันก็บล็อกมันไปทุกอย่าง "คาร่า"ค่ะเฮีย "คูเปอร์"เดียวช่วงนี้เฮียให้ไอ้แสงมารับส่งไปมหาลัย ถึงบ้าน Callเฮียแสง คาร่า:ค่ะ แสงเหนือ:ดีขึ้นยัง คาร่า: อือ แสงเหนือ:พรุ้งนี้เรียนกี่โมง คาร่า : 10 โมง เลิกบ่าย 3 แสงเหนือ: เดียว 7 โมงเฮียไปรับ คาร่า:มาเช้าจัง แสงเหนือ:จะพาไปทำบุญ คาร่า: ออ โอเค แสงเหนือ: แค่นี้นะเฮียทำงานก่อน มีอะไรโทรมานะ หลังจากวางสาย คาร่ายิ้มบางๆ ขอบคุณนะเฮีย 7.00 น. คาร่าวิ่งมาขึ้นรถของแสงเหนือที่มาจอดรออยู่สักพักแล้ว "คาร่า"สวัสดีเฮีย "แสงเหนือ"หิวมั้ยกินอะไรหรือยัง "คาร่า" หิว ยังไม่ได้กินอะไรเลย แสงเหนือเอามือโยกหัวน้อง แล้วก็ขับรถไปหาร้านโจ๊ก ร้านโจ๊ก "แสงเหนือ" ป้าครับ เอาโจ๊ก หมูตับใส้ใส่ไข่พิเศษ ใส่ผัก1 ไม่ใส่ผัก 1 ครับ กินนี่ สั่งแล้วก็จูงมือคาร่าไปนั่งรอ แสงเหนือเลือกที่จะนั่งฝั่งเดียวกันกับน้อง คาร่าที่รู้สึกนอยด์ๆ เอนหัวพิงไหล่พี่ แล้วหลับตา แสงเหนือเอามือกั้นที่หลังน้องโดยที่ไม่ให้โดนตัวน้องเพราะกลัวน้องหงายหลัง เนื่องจากเก้าอี้ไม่มีพนักพิง เขามองน้องแล้วได้คิดในใจ พี่จะไม่ให้นู๋ร้องไห้เพราะผู้ชายเลวๆคนนั้นอีกแล้ว "คาร่า"ไหล่ลุงนี่สบายจริงๆ ยืมไปนอนทุกทีได้มั้ย "แสงเหนือ" หึ ยัยตัวแสบเอ้ย โจ๊กถูกยกมาเสริฟ "แสงเหนือ"คาร่าลุกกินข้าว คาร่าลืมตา เอาหัวขึ้นจากไหล่พี่ หอม น่ากินจัง แสงเหนือที่กำลังเติมซอส ฉีกปาท่องโก๋ ให้คาร่าอยู่ หันมาพูดกับน้อง น่ากินก็กินเยอะๆ แสงเหนือปรุงโจ๊กให้น้องทุกครั้งที่กินด้วยกัน ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ไม่ใช่คูเปอร์ไม่ทำ แต่เขาเองเป็นคนแย้งเพื่อนทำ หลังจากทั้งคู่กินเสร็จ แสงเหนือพาน้องมาถวายสังฆทาน ปล่อยนก ปล่อยปลา และตอนนี้ทั้งคู่ยืนให้อาหารปลาอยู่ "คาร่า"หู้ว์ปลาเยอะจัง ถ้าคาร่าอยากมาอีก เฮียพามาอีกนะ ว่าแล้วยิ้มกว้างให้พี่ "แสงเหนือ" เออมันต้องยังงี้ กลับมมายิ้มสดใสได้แล้ว ว่าแล้วหยิกแก้มน้องเบาๆ "คาร่า"อืออ อีพี่แสง มันเจ็บนะ แสงเหนือมาส่งคาร่าก่อนเวลาเรียนครึ่งชั่วโมง เลยนั่งเป็นเพิ่อนน้อง สาวๆมองมาที่เขาเต็มเลยเพราะความหล่อมันทะลุแว่นดำออกมา คาร่าเห็นแบบนั้นก็เกาะแขนพี่เป็นลูกลิง แล้วเอนหัวซบ "แสงเหนือ"ยัยตัวร้าย สกัดดาวรุ่งเหรอ "คาร่า"เปล่านะ น้องซบไหล่พี่ไงผิดตรงไหนอ่า แสงเหนือไม่ตอบแต่ยิ้มกับการกระทำของคาร่า เขาเองก็ชอบที่น้องทำแบบนี้ "คาร่า"อยากกินชาบูอะ "แสงเหนือ"เดียวเลิกเรียนพาไปกิน "คาร่า" เย้ ไปเรียนละ ลุกขึ้นแล้วโบกมือบายบ๊ายให้พี่ แล้ววิ่งเข้าตึก แสงเหนือมองจนน้องลับตาแล้วค่อยขับรถกลับ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม