“นิ้วของท่านที่ถูกพิษกัดกินจนหลุดหายไปกลับคืนมาได้อย่างไรกันพระชายา! นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”หวู่ซานซานเอ่ยถามกลับไปด้วยความงงงันเมื่อเห็นนิ้วเรียวที่มีแต่หนังหุ้มกระดูกปรากฏอยู่ตรงหน้านาง
“สวรรค์ประทานให้พี่ใหญ่! พี่เชื่อถิงถิงแล้วใช่ไหมว่าข้าเป็นน้องสาวของพี่จริงๆ”พระชายาอุปราชพูดกับหวู่ซานซานซึ่งเป็นชาติอดีตของพี่สาวทั้งน้ำตา
ครั้นเจ้าแห่งพิษได้ยินเช่นนั้นนางถึงกับนั่งนิ่งงันไปทันที
“ลิขิตสวรรค์โดยแท้หาไม่แล้วจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อย่างแน่นอน แม้ว่านางจะเป็นน้องสาวของข้าแท้ๆ ในชาติต่อไปก็ตามแต่ในเมื่อสวรรค์ลิขิตกำหนดให้กลายเป็นแบบนี้ช่างเมตตาต่อข้ายิ่งนัก ยามตายข้าไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้ว อย่างน้อยมีน้องสาวของข้าผู้นี้ดูแลจัดการศพให้”หวู่ซานซานคิดอยู่ภายในใจ
“ท่านอย่าร้องไห้อีกเลยพระชายา ในเมื่อเชื่อมั่นว่าข้าคือพี่สาวของท่าน ข้าเองก็เชื่อในคำของท่านเช่นกัน”หวู่ซานซานตอบกลับไปพลา
