ตอนที่ 24 น้ำตาหงสา (1)
ร่างโปร่งบางรีบจ้ำเท้ากลับเรือนของตน ลมพายุหวีดหวิว ความอึดอัดคับข้องในอกทำให้ใบหน้างดงามบึ้งตึง ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดนางจึงรู้สึกอึดอัดเช่นนี้ นางเปิดหีบเก็บตำรา หยิบตำราที่ปกเขียนไว้ว่า
‘ดอกซิ่งแดงร่วงสู่สายธาร’
หงซิ่ง ชื่อมงคลบนปกทำให้นางตัดสินใจเปิดอ่านเนื้อหาด้านในปกสีแดงอันดึงดูดสายตา หงหลิงสะบัดปลายนิ้ว เพียงเท่านั้นเทียนก็ถูกจุดจนห้องสว่างไสว
หน้าแรกของปกเป็นกลอนสั้น พร้อมกับภาพสาวงามนางหนึ่งที่มีดวงหน้างามพิลาส นางมีดวงตาหงส์ เหม่อมองดอกซิ่งแดงบนต้นด้วยความอาวรณ์ กลีบปากอวบอิ่มเผยอเล็กน้อย เอวคอดกิ่วบิดส่ายราวกับกำลังเยื้องย่าง อาภรณ์ตัวบางเผยให้เห็นปทุมถันวับแวมยั่วเย้าอารมณ์ ชวนให้ผู้คนรักใคร่เอ็นดูทะนุถนอมไว้ในอุ้งมือ
ดอกซิ่งแดงปลิดปลิว ดุจใบหลิวลู่ลมพลิ้ว
ธารารินลัดพัดเรือน้อยฉิว ดุจริ้วบนแก้มนวลนางกระจ่างใจ
หงหลิงกลืนน้ำลาย คำกลอนความหมายประ
