สยบรักยัยตัวแสบ 6
1702 คำ
#สองวันถัดมา
“พี่เทอร์อย่าลืมพูดเรื่องคอนโดให้ซิลนะ” ฉันกับพี่เทอร์กำลังจะเดินเข้าบ้านฉันเลยบอกย้ำเขาไปอีกครั้งเพื่อให้เขาไม่ลืมพูดเรื่องคอนโดกับพ่อให้ฉัน
“อืม”
“กลับมาแล้วค๊า” ฉันเดินเข้าไปกอดพ่อกับแม่ถึงแม้ว่าเราจะเจอกันทุกอาทิตย์ก็ตาม แต่มันก็อดคิดถึงท่านสองคนไม่ได้
“เป็นไงเรา ไปเรียนมาเป็นยังไงบ้าง ไหนเล่าให้พ่อฟังหน่อยสิ” พ่อฉันถาม ฉันจึงยกมือขึ้นปิดหูตัวเอง
“วันนี้วันหยุดไม่พูดเรื่องเรียนได้ไหมคะ”
“ไอ้ลูกคนนี้นี่ แล้วจะให้พ่อถามเรื่องอะไร ถ้าไม่ถามเรื่องเรียน”
“ถามเรื่องอะไรดีน๊าพี่เทอร์” ฉันหันไปขยิบตาให้พี่เทอร์ เมื่อฉันเปิดเรื่องให้เขาได้พูดแล้ว
“ยังไงตาเทอร์มีเรื่องอะไรกันเหรอลูก” แม่ฉันถามไปยังพี่เทอร์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม พี่เทอร์จึงหันหน้ามามองหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจออกมา
“เห้อ ซิลอยากย้ายออกไปอยู่คอนโดคนเดียวครับ”
“ทำไมละซิล” คนเป็นแม่ถามด้วยใบหน้าที่สงสัย
“พ่อว่าอยู่กับพี่เทอร์ก็ดีอยู่แล้วนะ พี่เราจะได้ช่วยดูแลเราด้วยไง”
“มันก็ดีค่ะ แต่พี่เทอร์ชอบพาผู้หญิงมา….เอ่อ เล่นที่ห้อง หนูอึดอัด”
“ก็พี่เราเป็นผู้ชายพ่อว่าก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย”
“ไม่แปลกหรอกค่ะ ถ้าพี่เทอร์ไม่….” ฉันเถียงด้วยสีหน้าจริงจัง แต่ทว่า
“ซิล!” ก่อนที่พี่เทอร์จะรีบเรียกฉัน เมื่อเขากลัวฉันจะหลุดพูดคำหยาบคายออกมา
“….”
“ผมว่าให้น้องย้ายไปอยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันนะครับ อีกอย่างน้องก็โตแล้วคงอยากได้อิสระมากขึ้นกว่านี้”
“พ่อยังไม่เห็นข้อดีตรงไหนเลย” ตอนนี้พ่อฉันเริ่มค้าน ไม่เห็นด้วยกับความคิดของฉันกับพี่เทอร์ ฉันจนอดที่จะพูดไม่ได้
“โอเคถ้าพ่ออยากให้หนูอยู่กับพี่เทอร์หนูก็จะอยู่ต่อ แต่ถ้าวันไหนหนูใจแตกขึ้นมาเพราะเห็นพี่เทอร์พาผู้หญิงมา……..”
“พอ” แม่ฉันรีบห้ามเพราะรู้ว่าฉันจะพูดอะไรต่อ
“แล้วซิลจะย้ายไปอยู่ไหน ไกลจากคอนโดพี่ชายเราไหม” ฉันยังไม่ได้ตอบคำถามแม่พี่เทอร์ก็พูดขึ้นก่อน
“ตอนนี้ผมกำลังดูคอนโดเดียวกับไอ้ธามครับ เพราะคอนโดที่ผมอยู่ห้องมันเต็มหมดแล้ว”
“คอนโดเดียวกับตาธามเหรอลูก”
“ใช่ครับ”
“….” ทุกคนเงียบ
“ผมว่าถ้าน้องไปอยู่ที่นั่นอย่างน้อยก็ยังมีไอ้ธามช่วยเป็นหูเป็นตาให้ครับ”
“จะไม่รบกวนตาธามเกินไปใช่ไหมเทอร์”
“ไม่รบกวนหรอกค่ะแม่ พี่ธามโอเคแล้ว”
“ซิลคิดดีแล้วใช่ไหม ไม่มีพี่เทอร์อยู่ใกล้ๆ เราอาจจะลำบากกว่าเดิมนะ ไหนจะเวลาเจ็บป่วยอีก” พ่อฉันถามย้ำขึ้นอีกครั้ง
“ไม่สบายก็กลับบ้านมาให้พ่อกับแม่ดูแลไงคะ”
“คงยากที่จะห้ามแล้วแหละ” คนเป็นพ่อตอบพร้อมกับส่ายหัวอย่างเอื้อมระอาใจกับความดื้อรั้นของลูกสาวคนเล็ก
“งั้นก็ตามนั้น” แม่ฉันพูดขึ้น
“เย้ ขอบคุณค่ะ”
“แต่อย่าไปดื้อกับพี่ธามมากนะ ถึงแม้จะสนิทกันก็ตาม”
“รับทราบค่ะแม่”
“ถ้าดื้อพ่อจะไปรับกลับมาอยู่บ้านเลยไม่ต้องไปอยู่คอนโดอีกแล้ว”
“ค๊า”
#บนห้อง
เมื่อฉันกินข้าวอิ่มแล้วฉันก็เดินขึ้นมาบนห้องก่อนจะส่งข้อความบอกวี
ซิลฟี่ : สำเร็จ
วี : อะไรของมึง
ซิลฟี่ : คอนโดกูไง
วี : ดีใจด้วย
ซิลฟี่ : ^_^
#วันต่อมา
@มหาลัย
เมื่อวานฉันไปดูคอนโดกับพ่อแม่ของฉันและก็จัดการย้ายของใช้ส่วนตัวเข้าไปไว้ในห้องนั้นเรียบร้อยแล้ว แต่ที่ต้องดีใจสุดๆ คือห้องที่ฉันอยู่ อยู่ติดกับห้องของพี่ธามเลย แล้วห้องนี้พ่อกับแม่ของฉันเป็นคนเลือกให้เองอีกด้วย พ่อกับแม่ฉันน่ะไว้ใจพี่ธามยังกับอะไรดี เพราะเขานิสัยดีไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เสียหายเหมือนพี่เทอร์กับพี่เคนหรอก
ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปกดลิฟต์เพื่อขึ้นไปบนห้องเรียน ขณะที่ยืนรอลิฟต์อยู่นั้น
“ซิล” ฉันหันไปตามเสียงเรียก
“อ้าวบอส พึ่งมาถึงเหมือนกันเหรอ”
“ใช่” จากนั้นฉันก็เดินคุยกับบอกจนถึงห้องเรียน จากนั้นเราก็แยกกันไปนั่งโต๊ะใครโต๊ะมัน ฉันเดินไปทิ้งตัวนั่งลงข้างวี
“ยังไงคะ”
“อะไรยังไง” ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นค่าเวลาเพื่อรออาจารย์มาสอน
“ก็มึงกับบอสไงยังไงวะ วันนั้นเห็นแรกเบอร์ วันนี้มาด้วยกัน”
“ก็แค่บังเอิญเจอกันข้างล่างไหม”
“ไม่มีอะไรในกอไผ่?”
“ไม่มีอะไร เลิกถาม”
“แล้วสรุปคืนนี้มึงนอนไหน” เพราะเมื่อคืนฉันยังนอนที่คอนโดของพี่เทอร์อยู่
“ก็ต้องคอนโดกูสิคะ”
“แล้วยังไง ฉลองไหม”
“จัดไปสิคะ”
#ช่วงเย็นของวัน
@กิจกรรมรับน้อง
“น้องคนนั้นยืนขึ้นหน่อย” ตอนนี้ฉันนั่งต่อแถวทำกิจกรรมรับน้องอยู่ ก่อนจะได้ยินรุ่นพี่ปีสามบอกฉันให้ยืนขึ้น แต่ฉันก็ยังทำมึนทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน
“อีซิลยืนสิพี่เขาเรียกมึงอะ”
“มึงเงียบๆ ไปดิ” ฉันทำเป็นไม่สนใจ เดี๋ยวเขาก็คงเบื่อแล้วปล่อยผ่านไปเอง แต่มันกลับไม่ใช่อย่างที่ฉันคิด
“พี่เรียกไม่ได้ยินเหรอครับ”
“คนอื่นมีตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่เรียก” ฉันบ่นเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นยืนตามที่เขาบอก
“ก็แค่นั้น แนะนำตัวให้เพื่อนๆ พี่ๆ รู้จักหน่อยครับ”
“ชื่อ ซิลฟี่ อยู่นิเทศปีหนึ่ง” ฉันตอบออกไปด้วยน้ำเสียงห้วนๆ พร้อมสีหน้าที่หงุดหงิดเนื่องด้วยอากาศตอนนี้มันร้อนมาก
“ขอคติประจำตัวหน่อยครับ”
“สวย เซ๊กซี่ แซ่บ” ฉันตอบแบบไม่ต้องคิดอะไร ทำให้ตอนนี้ฉันได้ยินเสียงโห่ดังขึ้นจากเพื่อนในแถวและรุ่นพี่
“โอเคพี่ชอบ นั่งลงได้” จากนั้นก็ถึงกิจกรรมเลือกพี่รหัส รุ่นพี่ให้พวกฉันปิดตาก่อนเมื่อเปิดตาออกแล้วเห็นว่ารุ่นพี่คนไหนนั่งอยู่ข้างหลังเรา เราก็จะได้พี่คนนั้นเป็นพี่รหัสของเรานั้นเอง จากนั้นฉันก็ทำตามที่รุ่นพี่บอก จนตอนนี้ฉันอดตื่นเต้นไม่ได้ว่าพี่รหัสของฉันจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้าเป็นผู้ชายจะหล่อไหม อันนี้คือลุ้นสุดละ
“เปิดตาแล้วหันหลังได้ครับ” เมื่อได้ยินเสียงบอกของรุ่นพี่ ฉันก็เอื้อมมือมาดึงผ้าปิดตาออก ก่อนจะหันไปทางด้านหลัง
“สวัสดีครับ” คำแรกที่อยู่ในหัวคือ หล่อ
“สะ สวัสดีค่ะ” ฉันมองหน้าของเขาตาไม่กะพริบ ฉันไม่คิดเลยว่านอกจากพี่ธามแล้วจะมีใครหล่อได้ขนาดนี้อีก
“พี่ชื่อน้ำเหนือนะครับ เราละ ซิลฟี่ใช่ไหม?”
“ใช่ ทำไมพี่รู้”
“พี่เก่ง”
“อ่าวไม่ใช่พี่น้ำเหนือเหรอ” ฉันตอบไปแบบกวน
“แสบใช่เล่นนะเรา” จากนั้นพี่เขาก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน ฉันได้แต่ท่องบอกกับตัวเองในใจ พี่ธาม พี่ธาม ฉันจะไม่ปั้นใจให้ใครอีกนอกจากพี่ธาม!
“พี่ธาม!” ฉันสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อพี่ธามดังขึ้นข้างๆ หูของฉัน ฉันจึงหันไปมองเจ้าของเสียงนั้น
“อะไรของมึง”
“พี่ธามมึงไงเดินไปนู่นแล้ว” ฉันหันไปมองตามที่วีชี้บอกก่อนจะเห็นพี่ธามกำลังเดินอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเห็นแบบนั้นหัวใจฉันก็สั่นวูบขึ้นมาและรู้สึกโมโหมากที่เห็นเขาเดินกับผู้หญิงคนอื่น
“วันนี้พอแค่นี้แยกย้ายกันกลับบ้านได้ครับ” เมื่อได้ยินเสียงรุ่นพี่บอก ฉันก็รีบลุกขึ้นเดินไปหาพี่ธามกับผู้หญิงคนนั้นทันที
ตึก
ตึก
“พี่ธามนี่ใคร” ฉันเดินไปหยุดยืนอยู่ด้านข้างของเขากับผู้หญิงคนนั้น
“เอ่อ งั้นลินขอตัวกลับก่อนนะคะ”
“ครับ” เธอคนนั้นเลือกเดินออกไปทิ้งให้ฉันยืนอยู่ตรงนี้กับพี่ธามสองคน
“พี่ธามหนูถาม!”
“น้องรหัสพี่เอง”
“แล้วทำไมต้องเดินมาด้วยกันด้วย”
“แล้วทำไมจะเดินมาด้วยกันไม่ได้?” ธามเลิกคิ้วถามอย่างไม่เข้าใจที่ร่างเล็กพูด
“ก็หนูหวง”
“หวง? เราจะมาหวงพี่ทำไม”
“กะ ก็หวงหมดแหละ ก็พี่เป็นเพื่อนของพี่เทอร์ไง”
“ไร้สาระอ่ะเรา” พี่ธามเอื้อมมือจะจับลงที่ศีรษะของฉันก่อนจะขยี้อย่างหมั่นไส้
“ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลังเลย”
“แล้วต้องให้พี่ทำยังไง” ฉันยืนคิดครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกไป
“ก็แค่ให้หนูนั่งรถกลับคอนโดด้วย”
“เจ้าเล่ห์”
“ตกลงตามนี้นะ เดี๋ยวหนูขอไปเอากระเป๋าก่อนนะ” พูดจบฉันก็วิ่งกลับไปหาวี
“ยังไงทิ้งกูอีกแล้ว”
“คืนนี้เจอกันมึง กูไปแล้ว” ฉันรีบวิ่งกลับไปหาพี่ธามเพราะกลัวเขาจะเปลี่ยนใจก่อน
#บนรถ
“เราย้ายของเข้ามาแล้วเหรอ” เพราะเมื่อวานเขาก็กลับบ้านเหมือนกันทำให้เราไม่ได้เจอกัน
“ใช่”
“พี่ไม่ได้อยู่ช่วยเลย”
“ไม่เป็นไรพี่ชายหนูยังไม่ได้ช่วยเลย เอาแต่เที่ยวไม่สนใจน้องสาวคนนี้เลย”
“หึๆ” เขาหัวเราะออกมาเพียงสั้นๆ ก่อนจะตั้งใจขับรถฉันจึงไม่ได้ชวนเขาคุย จากนั้นเราก็ต่างคนต่างเงียบจนมาถึงคอนโด
ติ้ง!
เมื่อลิฟต์เปิดออก ก่อนเราสองคนจะแยกย้ายกันเข้าไปห้องใครห้องมันฉันจึงหันหน้าไปถามพี่ธาม
“พี่ธามคืนนี้มาห้องหนูไหม”
- ผู้เขียน
